evli bir qadınam..
- Yaxşı görek , Şems.. siz... siz neyinki evli heç bir birinizi tanıyan adamlar kimi bele davranmırsınız.
- O seni maraqlandırmasın. Heddini bil. Eşitdin? Heddini bil, yoxsa heddini men göstermeli olacam. Özü de Şems yox, Şems xanım.
- Vay vay Şems xanım. Bu ne qezeb? Kenardan olduqca xanım xatın görünürsen, amma...
- Offf çox danışdın. Bir daha qarşıma çıxma. Yoxsa heyat yoldaşıma meni narahat elediyini deyerem.
Orxanla ele bil kişi kimi danışırdım. Meni nece esebileşdirmişdise onu o anda çırpa bilerdim. Bir birimizi tanımırmışısız. O sene ele gelir Orxan bey. Men Amalı o da meni sevir. Orxanın yanından ayrılıb sehne terefe addımlamağa başladım. Amal meni görmüşdü. Elinde diplom yeniden mene baxıb gülümseyirdi. Nadya onun diqqetini çekmek üçün elinden geleni edirdi. Yene mikrofon elinde danışmağa başladı.
- Dostlar, diqqetinize bir şeyi çatdırmaq isteyirem. Amalla bizi birleşdiren bir çox deyerler var.
Bunu mene baxaraq danışrıdı. Acıq vermek üçün.. he qıcıq olurdum, amma o anda Amalın mene baxması artıq Nadyaya ehemiyyet vermeyimin menasız olduğunu gösterirdi. Amma Nadya yene de özünü sakit aparmırdı. ellerini amalın qoluna sarıdı.
- Amalla biz artıq illerdir tanışıq. Çoxunuz bilmir, amma biz hem de telebe yoldaşı olmuşuq. Onun ne qeder tevazökar olduğunu menden yaxşı bilen olmaz.
Bunu xüsusi vurğu ile deyib mene baxırdı. He.. bu qızı yolmaq mene şert oldu. Bağışla ata, amma Şemspare yeniden qayıdacaq.
- Amal tekce böyüklerin ürek hekimi deyil. Bilirsiniz ki, men xestexanamızın uşaq bölmesinde çalışıram. Amal her gün işden çıxandan sonra menim yanıma gelir ve biz birlikde uşaqları müayine edirik.
- Nadya besdir!
Amal mikrofonu onun elinden alamq isteyirdi. Nadyanın her axşam işden sonra menim yanıma gelir demesiyle yerden fit çalanlar, qışqırıq atanların sesi bir birine qarışdı. Nadya ise nazlanaraq daha da Amala sıxıldı. Men hem eşitdiklerimden şokda idim hem de onun bu hereketini qıcıq olurdum. Bir a zdaha bele davam

<< 1 ... 164 165 [166] 167 168 ... 190 >>