etse Amalın yanına qalxacaqdım.
- Amal, uspokoysa milıy. (Amal ezizim sakit ol)
- Dedim ki, lazım deyil. Çox içmisen, gel düşek.
- Baxın, indide imkan vermir deyem, bu oğlan meni deli edirde..
Yene fit sesleri bir birine qarışırdı.
- Nadya xahiş edirem. Gel düşek.
- Amal bizim xestexanda yatan uşaqları pulsuz müayine edir. Ürek qüsurlu uşaqlara hesr olunan bu tedbirimizde bunu demeyi özüme borc bildim. O mükemmel insandır.
- Nadya!
- Amal, ezizim seni sevirem.
Inana bilmiren Nadya sevirem deyib Amalın dodaqlarına yapışdı. Deli olmaq üzreydim. Yerimde donub qalmışdım. Sehnede sevgi etriafı bes deyilmiş kimi indi de onu, menim olanı hamının içinde öpürdü. Amal ise terpenmirdi. Deyesen bu onun xoşuna gelmişdi. Artıq bunu seyr ede bilmirdim. Fit sesleri qışqırıq, alqış sesleri bir -birine qarışdı. Dayana bilmirdim üzümü dönderib oradan çıxmaq isteyirdim. Havam çatmırdı. Nefesim daralırdı. Gözlerim qarlamışdı, başım gicelenirdi. Yene adetim üzre ürek bulantısı da başlayırdı. Etraf mene bütün dumanlı gelirdi.. kiminse qolumdan yapşıb mene çöle çıxmaqda kömek etdiyinin ferqindeydim, amma gözüm qaraldığından kimliyini seze bilmedim. Artıq bunun menim üçün önemi de yox idi. Çöle çıxan kimi qolumu elden çekib kenara çekildim. Bu Zahid idi.
- Şems xanım, yaxşısınız?
- Men getmek isteyirem.
- Amalı çağırım isteyirsiniz.
- Yox...çağırmayın. gerek yoxdur. Taksi çağırın zehmet olmasa.
- Etiraz etmirsinizsse men aparım sizi.
- Yox.. narahat olmayın.
- Baxın, taksi bu saatda buralara gec geler, menim maşınım irelidedir.
- Dedim ki, yox. Sağolun! Tek qalmaq isteyirem. Deniz kenarı ile hara getdiyimi bilmeden addımlayırdım. Yanağımdan süzülen yaşlara külek deydikce soyuduğunda ferqine vardım. Ağlayırdım. Canım yanmışdı çünki. Men o dodaqlara hesretle baxarken, onu bu qeder arzularken o Nadya ile hamının gözü önünde öpüşür. Tutaq ki, Nadya öpdü bes sen Amal. Niye çekilmedin? Demek aranızda heqiqeten bir bağ varmış men sadece aranıza girmişem.

<< 1 ... 165 166 [167] 168 169 ... 190 >>