Ele düşünüb ki, men hele de Zaharı sevirem. Ve sehrada Zaharı görüb onu öpdüyümü düşünür. Yeni mene bunu yaraşdırmışdı. 2 gün otağımdan çıxmadım. Ne Sara ne Gülsüm xala ile bir kelme bele kesmedim. Amal da iki gündür eve gelmirdi. Eslinde gelmediyine hem sevinir hem üzülürdüm. Ona olan hirsim keçmemişdi. Diger terefden ise onun üçün, qoxusu üçün deli kimi darıxmışdım. Ne yemek ne içmek. Iştaham yox idi. 2 ci günün sonunda ayağa qalxmaq isteyende başımın giccelendiyini hiss etdim. Metbexe keçib bir şeyler yemeliydim artıq. Gücle özümü metbexe salanda Gülsüm xala meni görüb qorxmuşdur.
- Soldun getdin... ne oldu axı size bele? Şems, qızım Amaldan da 2 gündür xeber yoxdur. Seni o gece qoydu getdi. Hara el atıram cavab vermir. Zeng çatmır. Narahatam. Ne baş verib.
Gülsüm xala bele deyende men de narahat olmuşdum. en azından telefonu açıb xalası ile danışmalıydı. Onu bele nigaran qoymağa haqqı yox idi. Ne deyeceyimi bilmirdim. Telefona smsm geldiyinden evvelce fikir vermedim. Gülsüm xala amma ele ümid dolu gözlerle mene baxdı ki, anladım ki, Amaldan olduğunu düşünür. Qadını üzmemek üçün açdım. Tanımadığım bir nömreden mesaj gelmişdi.
“men sene demişdim axı, Amal menim olacaq. Tap görüm o indi haradadır. Nadya.”
2 gündür qelbime axıtdığım göz yaşlarım artıq hıçqırtıya dönüşdü. Telefonu nece divara çırpdımsa Gülsüm xala yerinden dik atıldı.
- Şems, sakitleş. Noldu?
- Amal...onun harda olduğunu bilmek isteyirsiniz. Nadyasının qollarındadır. Ona göre narahat olmayın.!
Ağlaya ağlaya qışqırırdım. Bu yanğı mene bir ömürlük bes idi. Otağıma gelib heç ne düşünmeden eşyalarımı yığdım. Amma sadece Maskatdan getirdiklerimi götürdüm. Mene onu xatırladacaq heç ne istemirdim heyatımda. Bu da menim nağılımın, min bir gecemin sonu.. Qaranlıq zülmet. Evden çıxanda elece Gülsüm xalanı berk berk qucaqlayıb, sağollaşdım. Yazıq qadın ne qeder dil tökse de, yalvarsa da dinlemedim. Dinleseydim ne fayda. Men bundan sonra burada qala bilmezdim. Geriye dönüb bir daha o evde doğulan

<< 1 ... 173 174 [175] 176 177 ... 190 >>