vaxt keçmişdi bilmirem. Yerimde terpenmeden otururdum. Amalla yaşadığım her an gözümün önünde canlanırdım. Kaş deniz kenarında ona deyerdim, kaç bunu deyerdim onun o sözüne qarşılıq başqa bir şey deyerdim deyib içimi yeyirdim. Amma olan olmuşdu. Indi gelmeyinin sebibini bilmirem ve öyrenmek de istemirem. Çünki qorxuram. Zeifliyime yenik düşüb onun qarşısında aciz qalaram deye qorxurdum.
Berikanın başını qucaqladım. Berika sanki nese hiss edirmiş kimi başını her an elime sürtür baxışları ile meni süzürdü.
- Berika....bilirsen.. men onu hele de sevirem.. men...men unutduğumu düşünürdüm, amma onu evvelkinden daha çox sevirem. Sen de darxımısan onun üçün? ....men de.. hem de bir bilsen nece..
- Hamı seni axtarır.
Bu ses.. geriye dönmeyime ehtiyac yox idi. bu sesi men 6 aydır eşitmirdim, amma unuda bilmezdim. Üreyimin ritmini pozan ses. Amal idi gelen. Özümde cesaret yığıb meğrurla geriye döndüm. Qarşımda görünce nefesimi tutdum.. ele bil nefes alsam bilecek ki, her ciyerime havanı çekdiyimde ve verdiyimde onunla nefes alıram. Ne deyeceyimi, nece söze başlayacağımı bilmirdim.
- Necesen, Şems?
- ....
- Evedkiler narahatdırlar. Heç ne demeden çıxmısan
- .....
- Menden qaçırdın?
- Men heç kimden qaçmıram.
- Şems..
Amal asta asta mene doğru yaxınlaşırdı. Uzun zamandır onu bu qeder yaxından hiss etmemişdim. He onu evvelkinden daha çox sevirdim, amma üreyimde olan incikliyimide unutmamışdım. Unuda bilmirdim.
- Niye geldin?
- ....
- Niye geldin Amal?
- ...
- Get burdan?
- Belke danışaq?
- Niye geldiyini soruşuram danışırmırsan ne söhbet edeceyik?
- Sen gelende men senden niye geldiyini soruşmuşdum? Yox..onda sen de soruşma.
Amala baxmadan Berikanı sığallayırdım. eslinde ellerimin titremesini görmesin deye edirdim. Hem gözlerimi qaçırdırdım hem heyecanımı gizletmeye çalışırdım.
- Şems..
- Get amal.. danışacaq bir şey yoxdur.
- Başımıza ne geldise ikimizinde tersliyi üzünden gelmedimi?
- ...
- Belke bir az inadı kenara qoyub meni

<< 1 ... 179 180 [181] 182 183 ... 190 >>