deyirdi, amma Amala işare etdi. emin idim ki, söhbet bele olmayıb. Zahar ancaq öz xeyrine danışar. Demek ki, orada daha ağır sözler işledib. Babam ona göre xestexanaya düşümşdü. Ona göre Amal birden bire menimle evlenmek qerarını dile getirdi.. ona göre atam razılaşdı... bütün hissecikler beynimde birleşirdi.. Artıq bütün sualların cavabı aydın olmuşdu. Amalın evde “Kaş ki bilseydin” dediyi buna göreymiş
- Şems, yalvarıram bağışla. Biz bir birizi sevirik.
- Zahar kes sesini
- Şems, inan mene, men ele demek istemirdim. Bilirem günahkaram, amma icaze ver her şeyi başdan silek.
- Zahar sus! Dedim kes! Sus! Sen....sen ne iyrenc insansan.
- Şems..
- Seni bir daha görmek istemirem.
Zahar ayaqlarıma qapanmışdı, iyrenirdim ondan. Bu insan menim üreyimi bulandırırdı. Artıq ona yazığım gelirdi. Ele özüme de qezebim tutmuşdu. Men 4 il bu insanın esl üzünü nece gpre bilmemişdim. Nece seve bilmişdim onu.
Amal kenarda dayanıb baxışlarını mene zillemişdi. Bilmirem.. artıq düşünecek halda deyildim ki, onun baxışlarında gördüyün nedir? Bu insan nece biridir? Meni hem yaşadır hem de öldürürdü. Göylere qaldırıb yere atırdı yeniden. Zaharın ellerini dizlerimden çekib onu kenara iteledim. Heç kimi görmek istemirdim. Ne Amalı ne Zaharı. Sadece yox olmaq qeybe çekilmek isteyirdim. Berikanın beline minen kimi Zaharın amala hücum etdiyini gördüm.
- eclaf. Sen eledin.. hamısı senin üzündendir. Indi göstererm sen.
- Zahar el çek ondan. Zahar!
Silah.. elinde silah var idi. Berika silahı görünce kişnemeye başladı. Onun üzerinden düşüb Zahara teref getdim.
- Zahar delilik etme at onu yere.
- Ona göre oldu her şey. O olmasaydı sen men xoşbext idik.
- Onun bura aidiyyatı yoxdur. Sen cesaretsizlik etmisen. Öz günahını onun üstüne atma.
Amal meni qolumdan tutub geriye çekmek Zaharın elindeki silahdan qorumaq isteyirdi , amma ne fayda dil dil ötür Amalın arxasından qaçırdım.
- Şems. Qarışma.. o.. o bir defelik aramızdan götürülecek.
- Zahar qoy Şems getsin. Özümüz

<< 1 ... 182 183 [184] 185 186 ... 190 >>