qisildi. Ona baxdiqca üzunde tebessum yaranirdi adamın. Abdulla bunu goren kimi : - Hamid, adamlarina denen silahlari endirsinler. qorxudurlar onları. - dedi.
- Nece de, ona benzeyir.
- Hamid!
- Sen mane olmasaydın
- Hemid, bura yeri deyil.
- Mene mexsus her seyi elimden aldın. Men de canıni alacagam.
Hamid elindeki tüfengi Abdullaya tusladi. Ateş sesi evde eks seda verdi. Yardima gelmisdiler, amma gecikmisdiler. Yerde uzanan Abdulla bey gozlerini acinca haminin basinin ustunde yigisdigini gordu, ilk hec ne anlamadi, üzerindeki agirligin da ferqine gec vardi. Bu Amal idi. Amal Abdulla beyi iteleyib gullenin hedefinden yayindirmaq isteyerken hedef ozu olmuşdu.Amal sag çiyninden yara almisdi. Ov tüfenginden ateş açildigindan yara boyuk idi. Qan axmani saxlayib onu xestexanaya catdirmisdilar. Yardima gelenlerle Hamidin adamlari arasindaki atişma olmuş onlar qaçib getmisdiler. xestexananin dehlizinde Abdulla ve Ebdül beyle yanaşi polisler de var idi. Hekimin otaqdan cixmasi ile polisler ıceri kecdi. Abdulla bey polise qeza neticesinde gencin yaralandigini demisdi. Evden silah sesleri geldiyini polisler şahidlere istinad deseler de, Abdulla şenlik keçirdiyini, işcilerin heyetde havaya ateş açdigini demisdi.Amma indi Amalin polise deyecekleri ile yalanı ortaya çixacaqdı. Ebdülle bir- birilerine baxirdilar.
- Nahaq demediniz. Onlarin yeniden gelmeyeceyini kim zemanet verir? ne bilirik novbeti defe hedef kim olacaq.
- Yox, olmaz. Eleye bilmerem.
- Abdulla bey, ailem tehlukededir. Onlar sizin de ailenizdir. bunu gözden çixara bilmersiniz.
- Bilirem, hell edeceyem.
- Abdulla bey, Allah rzası ücün besdirin. Neçe illerdir hell olunmayan mesele indi hellin tapacaq.
- Ebdül, axi sen meni başa düsurdun.
- He, bu güne qeder başa düşurdum. Amma Şemsi onlarin elinde gorenden, Ezizenin uzerinde baxislarini hiss edenden başa düşmurem.
- Ebdül,
- Abdulla bey, men ailemi sizin uzun iller evvel pozulan qardaslginizin xatiresine qurban vere bilmerem.

<< 1 ... 18 19 [20] 21 22 ... 190 >>