baxımsız çıxacaqsan qarşısına. Oğlan seni atıb gedecek.
Şems yene de gülürdü.
- Bu qızın qeh qehesi düşman çatladare vallah. Neye gülürsen. Seni de göreceyik. Elbet bacın kimi sene de elçi olacaq. Nişanlın size gelende gelib yalvaracaqsan ki, Ana mene bezenmeyime kömek ele.
- Ay da yene menim üstümde qladı her şey. Ne ise size ana qız xoş istirahetler, men Berikanın yanına gedirem.
- Berika bunu ata anasıdır axı. Bizi o at qeder sevmir heç.
- Ana, Şemsdir bu. Özün ki, bilirsen.
Şems Berikanın yanına gelende, atın kükrediyini, narahat olduğunu duydu. Celd yanına qaçanda Amalın ona uzaqdan eli ile sakitleşmeyini işare etdiyini gördü. Şems celd Berikanın yanına qaçdı. eli ile onu tumarlayaraq sakitleşdirdi. Berikanın nefes alıb vermesinden esebi olduğu belli idi.
- Deyesen, yene onu esebileşdirdim.
- O sizi xatırlayır. Sehrada qarşısını kesdiyini unutmayıb.
- Deyirsiniz yeni, ulduzlarımız heç vaxt barışmayacaq?
- Yeteri qeder qalmısınız, düşünende ki, burada daimi qalıcı deyilsiniz, bunu özünüze derd elemeyin.
Şems bu sözü niyese xüsusi ironiya ile demişdi. Yayılan şayelerin Zahara çatacağından o da ehtiyyat edirdi belli etmese de. Amma Amalın bu işde zerre qeder de günahının olmadığını bilirdi, sadece niyese gergin olmuşdu.
- He, haqlısınız.. – Amal dodaqlırını sıxdı. Gicgahında çıxan damarlardan gerildiyi hiss olundu. Bu söz ona berk toxundu.
- Men gedim. Yeqin ki, bu gün artıq otele köçeceyem. Polisle de artıq işimiz bitdi. Her şeye göre, çox sağolun. – Amal celd oradan uzaqlaşdı. Şems onun bu halına pis olsa da, çiyinlerini çekib Berikanı tumarlamağa davam etdi. Amal getse de Berika yeniden narahat halda kükremeye başladı.
- Ey, sakit ol.. Getdi.. gelmeyecek, sakitleş daha.
- Kim getdi?
- Zahar. Şems sese geri döndü. İçi titrese de, özünü sakit apardı. Yeniden üzünü dönderib Berikanı sıağallayırdı.
- Deyesen adı dillere ezeber qehremanın xetiren deydin.
- Ne dediyini anlamıram. Men bayaqdan burdaydım. Danışdıqlarınızı eşitdim.

<< 1 ... 25 26 [27] 28 29 ... 190 >>