de ona göre deyirem ki, danış.
Artıq göz yaşlarımı saxlaya bilmirdim. Yene ürek bulantım başladı. Her defe heyecanlanada ya yatmaq isteyirdim, ya da üreyim bulanırdı. ÖZümü gücle vanna otağına çatdırdım. Eslinde bir az yaxşı oldu deye düşünürdüm. Çünki düşünmeye zaman lazım idi. Olanları hezm ede bilmirdim. Amalın dedikleri, atamın ona inanmamğı. Ayşe qadının hay küyü. Başım gicelenirdi. Hemin anda öleceyimi düşünürdüm. Men, atamın gözünün işığı onun başını aşağı etmişdim. Özüme leke götürmüşdüm. Yox.. axı men lekeli deyildim. Sadece adetler insana leke yaxır. Sevgi yox. Men ise sevirdim. Sadece sevirdim. Qapımım döyülmesi ile dik atıldım.
- Şems, yaxşısan.
- He, çıxıram indi. Otaqdan çıxanda atam yatağımın küncünde eyleşmişdi. Ezize ile anam da içeri daxil oldu. Atam onlara çıxmaq işaresi verse de Ezize qaçıb ona yaxınlşaraq qulağına nese dedi. Atam başını qadlırmadan otaqdan çıxdı. Indi növbe anamın idi deyesen. O da yaxınlaşıb gözlerimin içine baxdı. – Danış her şeyi.
Niye hamı menden danışmağımı isteyir. Bildikleri gerçeyi niye menden eşitmek isteyirdiler ki.
- Ana, yalvarıram. Bu günlük mene izn ver. Sabah her şeyi danışaram , söz verirem. Her şeyi. Amma bilin ki, başınızı aşağı edecek heç bir addım atmamışam. And içirem.
- Bilirem qızım. Biz size ele terbiye vememişik ki, bizim başımızı aşağı salacaq addım atasınız. Amma bu olanlara bir açıqlama lazımdır. Yoxsa nece müdafie edek.
- Menim müdafiyeye ehtiyacım yoxdur. Men sehv bir şey elememişem.
- Şems, balaca uşaq deyilsen. Özün bilirsen buralrda ne necedir. He siz avropada tehsil almısınız, 4-5 il bir kenara tez tez gedib gelmisiniz. Sizi azad böyütmüşük. Amma bezi şeyler burada ele ses salıb yayılır ki, ne avropadan olmağın. Ne ora gedib gelmeyin. Ne tehsilin ne adın sanın heç bir işe yaramır. Anlamırsan ki, burada bir çox insanın heyatı kiminse iki dodağı arasından çıxan söze baxa biler. Biz ele bele aile deyilik. Sevenlerimiz, dostlarımız var. Amma bizi sevmeyenler onlardan daha çoxdur.

<< 1 ... 31 32 [33] 34 35 ... 190 >>