Sen bu gün heç ne elememişem deye bilersen, amma o tövlede olmadığını , seni qucaqlayan birinin orada olmadığını deye bilmirsen. Çünki heqiqet var. Amal deyir yıxılıb tutmuşam. Sence Ayşe qadın buna inandı. Gedib indi her yerde bele danışacaq? Yox elbetteki.. Üreyi nece isteyir qoşacaq. Artıq heç kim ona ehemiyyet vermir. Fakt sen orada olmusan. Artıq başqa heç ne düşünmeyecekler.
- Neynim men? Gedim özümü öldürüm ki, insanların diline düşmeyim? Menim ne günahım ki, buranın adetlerinde olmayan dediqodunun qurbanı oluram.
- Şems, ağlamaqdansa düşün. Ve ağıllı refdar ele.
- Başa düşmedim.
- Sabaha bütün Maskat, bütün Oman bu xeberden agah olacaq. Aileni düşün, bacın Ezizeni düşün.
- Ana, ne demek isteyirsen anlamadım.
- Sen Zaharla artıq evlene bilmersen.
Anamın Zaharın adını çekdiyinden bildim ki, Ezize olanları ona danışıb. Menim çoxdan elemeli olduğumu.
- Niye?
- Çünki Ayşe qadın seni amalla gördüyü xeberini yayıb.
- He, ne olsun. Desin de. Amal dedi axı men yıxılanda tutub meni.
- Yaxşı Şems. Madem ki. Heç ne anlamırsan, o zaman özün şahidi ol her şeye. Amma dediyimi düşün.
- Neyi düşünüm ana.
- Yat indi, rengin ağappaqdır. Sabah danışarıq.
Anamın dediklerinden zerre qeder de heç ne anlamamışdım. Gece ele berk yatmışdım ki, heç yuxudan ayılmadan. Amma ayılanda ise ele bil heç yatmamış kimi idim. Beynim yatmamışdı. Olanları analiz edecek gücde deyildim. Otağımdan çıxmaq istemirdim. Heç kimki görmek ve danışmaq istemirdim. Bir tek Zaharla görüşmeliydim. Hem de tecili. Eminem ki, olanları eşitse elinden geleni edecek ki, her şey yerinde otursun. P)encereye teref yaxınlşaıb bir az hava almaq isteyirdimm ki, heyetde gördüyüm adam meni teecüblendirdi. Bu Amal idi. Heyetde ağacın dibinde dayanıb siqaret çekirdi. Arada bir öskürür siqareti yeniden ciyerlerine çekirdi. Belli idi ki, çeken deyil. Niye getmemişdi bilmirem. Anlayırdım ki, onun günahı yox idi. O da sadece qurban olmuşdu. Ayşe amalın gelişini görmüş, amma gedişini görmemişdi.

<< 1 ... 32 33 [34] 35 36 ... 190 >>