qalxdıq hamı. Kimese yalvarırdı sınıq salxaq ingilis dili ile.
- Oğlum, yalvarıram, kömek ele. Sen ürek hekimisen. Yalvarıram. Bir şey ele, xilas ele onu.
Amal gelmişdi. Yene Amal.... Özünü hekimlere teqdim edib içeri keçdi. Emeliyyat neçe saat davam etdi bilmirem. Amma sehere az qalırdı. Qapı açlanda ise üzündeki yorğunluğu görmemek mükün deyildi. Yorğun olsa da divara söykenib anama baxıb gülümsedi. Hemin o tebessüm bize heyat bexş etdi. Anam Amalı nece qucaqlayıb ağladısa men de Ezize ile özümüzü saxlaya bilmedik. Amala yaxınlaşıb teşekkür etmek istedim. sakitce başımı yelledim. O da evezinde eyni hereketi edib babamın yanına getdi. Atam artıq yaxşı idi. Amma pehrizler, soyuqdan istiden qorumalar esebileşdirecek söz söhbetden kenarda saxlamaq. O qeder diqqet etmek üçün xırdalıqlar da var idi ki, qorxurduq. Atacağımız addımlardan qorxurduq. En çox da men. Atamın emeliyyatı da sakitlikle qarşılanmamışdı. Dedi qodular sadece yönünü deyişmiş bu defe “kürekeni qaynatasının heyatını xias etdi” “qızının adaxlısı olmasaydı kişi çoxdan getmişdi” “yeqin ki, tezlikle toydur” kimi sözler yayılırdı. Artıq yolun sonundakı divara direnmişdim. Buradan o terefi yox idi.

- Şems... Şems..pst... Şems
- Zahar, gözle gelirem.
Pilleleri enende içimde bir ümide düşdüm. İnşAllah Zahar bu işi çözmüşdür ve inşAllah rahat nefes alacağam. Berikanın yanında görüşdük yene de. Her zaman olduğu kimi Berika yene narahat halda kükremeye başladı. Onu sakitleşdirmeye sebrim çatmadı.
- Neynedin? Ne vaxt gelirler sizinkiler?
- Şems.. ele darıxmışdım ki..
Meni qucaqlamaq isteyende geri çekildim.
- Deyesen başıma gelenlerden ders almamısan. Bes deyil yaşadıqlarım.
- Bağışla, sadece darıxmşdım.
- Neynedin onu denen. Artıq menim üçün vaxt daralır.
- Yox, dedim axı, gözle.
- .....
- Şems, yaxşısan? Eşidirsen meni? Şems ele donmuş halda dayanm, qorxudursan
Zaharın artı bir kelmesini bele eşitmek istemirdim. Artıq qerarımı vermek vaxtım çatmışdı. Gözlemek...Gözleseydim ne

<< 1 ... 43 44 [45] 46 47 ... 190 >>