telaşlanmışdı.
- Bir de deyir ağrımır. Qan xmadan gedeceksen az qala.
Dizim qanamışdı deye qan ayağıma qeder axmışdı. El desmalını çıxarıb paltarımı bir az da qaldırıb dizimi temizlemeye başladı. Elimle paltarımı tutub imkan vermirdim qaldırmağına. Üzünü qaldırıb mene baxdı.
- Çox ağırdır? Ağlama? Icaze ver yaranı temizleyim.
- Gerek yoxdur, keçecek.
- Men bu gün yanımda axsayan gelin olsun istemirem.
Artıq döze bilmeyib ayağa qalxdım. Amal ele bil qesdime dayanmışdı. Durmadan toydan danışır sinirlerimi gerirdi. Oradan uzaqlaşmaq isteyirdim ki, yene ayağım ağrıdır.
- Lenete gelesen.
- Qoy kömek edim.
- Istemirem!
- Şems, özünü uşaq kimi aparırsan. Xatırladım ki bu gün\
- Besdir!! Men huşsuz deyilem. Çox gözel bilirem ki, bu gün hansı gündür. Amma bu evlilik sadece ailemin xatirinedir. Bunu bilirsen.
Yene gicgahda görünen damarlar, sıxılan el. He, Amal esbileşmişdi. Bu adama baxanda heç de demek olmazdı ki, merhemet ve sevgi dolu üreye sahibdir. Gülsüm xalanın dedikleri beynimden keçdi bir anlıq. Bu adam merhemet nedir bilseydi mene bu ezabı vermezdi.
- Get eve, bu vaxtı ayaq üste qalma. Ayağını spirtle temizle ve sarı. Yoxsa qan hele de axır. – ayağıma baxanda geyindiyim açıq ayaqqabıdan qanın axdığını gördüm. Başımı qaldırıb “Sene ne var ” demek isteyirdim ki, Amal artıq arxası men terefe dönmüş oradan uzaqlaşırdı. Bu adama sinir olurdum. Yox.. yox.. bifret edirdim.. He, nifret.
Toya nece hazırlaşdım bilmirem. Üzümü örtende ise saxladığım göz yaşlarım axdı üzümden. Sesimi çıxarda bilmirdim. Içim yanırdı. Parçalanırdım tike tike. Ele bil etimden et qopardırdılar. Men bu günü bele xeyal etmemişdim. Bu menim toyum yox, yasım idi....
Her kes qarşımda şen ehvla ruhiyye ile oynaıyır, gülür men ise başım aşğı ele hey ağlayırdım. Amalın baxışlarını ara bir hiss etsem de ehemiyyet vermirdim. Üzüne bir defe bele olsun baxmamışdım. Bizim adet eneneye uyğun geyinmemişdi birce onu bilirdim. Üzümdeki örpeyi qaldıranda ağladığımı görüb başını aşağı

<< 1 ... 57 58 [59] 60 61 ... 190 >>