saldı. Heç ne danışmadı. O da artıq gülmürdü. Bunu görürdüm. Üzümü dönderib ona baxdım. Olduqca yaraşıqlı idi.. He, bunu etraf etmeliyem. Hündür boy, zil qara saçları azca uzun olduğundan arxaya daramışdı hamısını. Qara ksotyumu onu daha da yaraşıqlı etmişdi. Yandan gördüyümden gicagahında çıxan damarlaı aydın seze bilirdim. Ara bir çenesini sıxırdı. esebi idi yene.
- Çox süzeceksen meni?
Bu sözüne özümü itirib utandım. Başımı celd aşağı saldım. Elimle çenemde toplanan göz yaşlarımı silirdim.
Başımı yene qaldırıb Ezizeni gördüyümde ise özümü saxlayabilmeyib yene ağladım. Xoşbext idi. Her halından belliydi. Ezizenin arxasında Ehmedin çiyninden gördüyüm insan ise meni lap mehv etdi. Zahar.... Men nece halda idimse Zahar da eleydi. Göz yaşları yanağından süzülür mene baxırdı. Ayağa qalxıb her şeyi atıb yanına qaçmamaq üçün özümü zorla tutdum. Amalın mene teref eyilib söz demesiyle diksindim.
- Ayağa qalxaq, bizi çağırırlar.
Onunla birge qalxıb meydanın merkezine gelsem de gözümü Amaldan çeke bilmirdim. Gelsin qolumdan tutub qaçırtsın, menimsen desin. İzin vermesin heç kime meni aparmağa. Amma olmadı..
Toy bitmişdi, amma evde qonaqlar seher güneş doğana qeder şadlıq etmişdiler. Otağımda sehere qeder yatmadım. Artıq seher güneşi ile burlardan gedecekdim. Doğulduğum yurd yuvamdan uzaqlaşacaqdım. Yavaşca otağımdan çıxıb Berikanın yanına getmek onunla vidalaşmaq istedim. Amma qonaqların çox olduğu bir yerde bu mümkün deyildi. Pencereme yaxınlaşıb eyvandan aşağı düşmek üçün herekete keçdim. Bu menim üçün su içmek kimi bir şey idi. Otağım arxa bağa baxdığından burada çox az hallarda kimse olardı. 2 ci mertebeden aşağı düşüb getmek isteyirdim ki, sese diksindim.
- Teze gelin toydan qaçır?
Bu Amal idi. Sen deme eyvanın aşağısında dayanıbmış.
- Berikanın yanına gedirem.
Soyuq ve sert sesimden Amal ehemeyyet vermeyerek davam eledi.
- Qapı yoxdur, pencerelerden qaçırsan.
- Kimese görünmek istemedim.
- Yaxşı.. gel gedek.
- Hara?
- Demedin Berikanın

<< 1 ... 58 59 [60] 61 62 ... 190 >>