artırdı ona qarşı. Nece artmasın. Meni yurdumdan yuvamdan, sevdiyimden, ailemden, heyatımdan qoparan adam idi o.. Hem de..hem de meni, ailemi xilas edenen mesum insan idi. He o mesum idi eslinde. Başqasının elemeli olduğu hereketi etmişdi, sahib çıxmışdı. İnanmışdı.. Amma bunu o zaman anlayacaq veziyyetde deyildim.
Amalla eve geldiyimiz yolda da heç ne danışmamışdım. Susmağım onu deli edirdi. eminem buna. Çünki sakitliyinden eser elamet qalmamış, nefes alıb vermesinden bele hiss etmek mümkün idi. Amma bu meni zerre qeder narahat etmirdi. Niye bilmirem, amma çalışırdım ki, o da mene nifret elesin. Bir sözle, heyatını cehenneme döndermek isteyirdim...bilmirem artıq kimin heyatı cehennem olacaqdı. Menim ya onun. Amal tek qaldığından 2 otaqlı evde yaşayırdı. Balaca otaqlarda kitab elinden yer yox idi. Her yer kitab, qeyd defterleri, kağızlar ve ürek formasında ecaib fiqurlar. Amma seliqe ile yığılmışdı her şey. Bir yataq otağı, bir qonaq otağı ve metbexi var idi. Metbexden yola baxan balaca eyvan. Eşyalar da az idi. Divardan resmler asılmışdı. Ağ qara renglerin hökm sürdüyü resmler. Diqqetle baxanda resmlerin aşağısında imzalı olduğu belli idi. Her birinde de eyni imza. Yeqin ki, dostlarından birinin hediyyesi idi. İmzanı diqqetle oxumamışdım, amma rus dilinde “Amala” yazılmışdı.
- Maskatdakı evinizden xeyli balacadır, amma rahatdır. 2-3 güne yeni eve köçerik. Ani olduğu...
- Ehtiyac yoxdur.
- Men rahat olar deye..
- Menim üçün ferqi yoxdur.
Her sözüne keskin cavab verirdim. Dava üçün behane axtarsam da susub mübahiseni elece kesirdi. Bu da meni esebileşdirirdi. İnsanda emosiyalar yox idi yeni? Esebileşen insan bir reaksiya verer, bir söz deyer. Yox. Elece susurdu Ya da sert şekilde isteyini bir defe deyirdi vessalam.
- Eslinde haqlısan. Onsuzda burada qalıcı deyilik. Amma Bakıdakı evimiz de bu qeder olar ancaq. Balaca olsa da xalam oranı isti yuva halına salıb.
Evimiz.. ne qeder qeribe seslenirdi Amalın dilinde o bizim evimiz deyildi. Onun evi idi. Menim

<< 1 ... 61 62 [63] 64 65 ... 190 >>