evim artıq yoxdur.
Amal çantaları yataq otağına apardı. Evi nezerden keçirmeyim bir neçe deqiqemi almışdı. Çünki, ev doğrudan balaca idi. Qonaq otağı ile yataq otağı az qala menim Maskatdakı yataq otağım boyda olardı. Eslinde heç vaxt ehemiyyet vermezdim var dövlete. İsveçde tehsil aldığım müddetde men bundan da kiçik evde qalırdım. Amma huzurlu idim. Indi ise divarlar üstüme üstüme gelirdi.
- eşyaları istediyin kimi yerleşdire bilresen. Menim orada o qeder de paltarım yoxdur. Çekersen kenara. Eger istesen çıxıb alış veriş ederik. Buralar soyuq olur.
- Varımdı istemirem.
- Qış paltarı var aralarında. İstesen sareni de deyişdir.
- Men öz sarelerimi sevirem. Deyişmek fikrim yoxdur.
- Men de etiraz etmirem. Bu paltarlar sene çox yaraşır.
Amalı ilk defe idi bele görürdüm. Qeribe baxışları var idi. Pıçıltı ile deyilen sözler. Sesinin tonu. Qorxu düşmüşdü canıma. O yaxınlaşdıqca ise men uzaqlaşırdım. Amma iki addımlıq otaqda hara qaça bilerdim ki. Divara direnmişdim. Içimi bir qorxu bürümüşdü ki, hem evin soyuqluğu hem ortam titretme salmışdı canıma.
- Üşüyürsen sen. Gözle indi yandıraram istilik sistemini. Ev balacadır, tez isinecek.
Uzaqlaşması ile derinden nefes almışdım. Bir behane tapıb otağa bağlamaq isteyirdim özümü. Yuxudan yaxşı behane. Heqiqeten yorğun idim. Neçe günün hetta heftelerin yorğunluğu, yuxusuzluğu meni elden salırdı. Men kederlenende çox yatan adam yuxusuz qalmışdım. Amalın qonaq otağında istilik sistemini yandırmasından istifade ederek yataq otağına keçib qapını bağladım. Arxasından kilidi bağlamaq istesem de bağlanmırdı. ellerim esirdi, amma qapı bağlanmaq bilmirdi. Amalın qapının eli ile açaraq : - qapı bağlanmır. Kilidi xarabdır- demesiyle başımı aşağı salıb kenara çekildim. O ise yaxınlaşırdı. Bu balaca otaqda qaçacaq, gizlenecek yer olsa.. Amma ne fayda. Beynim süretle işlemeye başlayırdı. Bir behane ile onu özümden uzaqlaşdırmalıydım.
- Men.. şey.. paltarımı deyişmek isteyirem.
- Deyiş.
- Zehmet olmasa o zaman çıx.

<< 1 ... 62 63 [64] 65 66 ... 190 >>