yaşadım. Soyuducuya baxanda çeşid çeşid yemekler gördüm. Gözlerime hemin an işıq geldi. Aralarında en sevdiyim yemeyin, aşı görende ise lap sevindim. Seher seher aş yeyirdim. Kenardan baxan olsaydı deli olduğumu deyerdi, amma hem çox sevirdim hem çox ac idim. Hem de etriaf etmeliyem çox dadlı idi. Gülsüm xalanın qapını açıb metbexe qeder gelmesinden bixeber idim. Başım o derece yemeye qarışmışdı. Ağzım dolu onu görende bir anlıq boğuldum.
- Can, hamısı senin menim balam. Nehayet seni ayaq üste gördüm. Şükür. Yaxşısan.
Ağzım dolu olduğundan elece gülümseyib başımı he menasında tesdiqlemişdim.
- Çox şükür, ye quzum menim. Elden üzülmüsünüz ikinzide. O orada sen burada.
Budur işathım yene pozuldu. Amalı her an xatırlatmaq mecburiyyetindeydiler? Niye bir anlıq unutmağıma izn vermirdiler. Yemeyi yavaşca kenara çekib ağzımdakıları udmağa çalışdım. Boğazımda ele bil yeke ne ise düyümlenmişdi. Gülsüm xala ana nevazişi ile saçımı sığallayırdı. Qapının açılmasına, Gülsüm xala gülerek “Amal da geldi” demesiyle ise axırıncı udduğum tike de boğazımda qaldı. Bu adam bir az olar çıxmışdı, niye qayıtdı deye düşünerken Gülsüm xala ile söhbetinden mağazaya alış verişe getdiyini anlamışdım. Ümumiyyetle Amal seher tezden oyanırdı. İşde olmadığı günler bele mütleq seherler ya qaçara ya idmana gederdi.
- Ne tez oyanmısan?
- He, men de geldim ki, yemek yeyir. Axır ki, diline bir şey deydi. İsteyirsen sene de çekim.
- Seher tezden aş?
Onların arasında geden bu dialoqa bigane qala bilmeyib men de gülümsündüm. Doğrudan da seher tezden aş yemeyim çox qeribe görünürdü.
Amal süfreye eyleşib başını qaldırmadan çayını içirdi. Arada bir baxışlarını hiss etsemde görmemezlikden gelirdim.
- Yaxşısan?
- He.
- Onda bu gün gedek içerişehere.
- ....
- Xalam da geler, onun üçün de deyişiklik olar.
- Ay bala, menim ne işim var. Siz gencsiniz gedin gezin.
- Yox, siz de gelin.
Eslinde çöle çıxmağı çox isteyirdim. Amma tek Amalla yox. Gülsüm xala gelmeseydi men de

<< 1 ... 70 71 [72] 73 74 ... 190 >>