baxdım.
- Belke hamamdadır.
- Yox, orada da yoxdur
- Tövbe estafurulla, axı çıxmayıb evden.
- el telefonu da evdedir.
- Hara gede bilerki?
- Bilmirem. Deqiq evden çxmayıb?
- Men gelenden metbexdeyem, qapı sesi gelseydi eşiderdim.
Amal narahat halda yeniden otağına qayıdıb o baş bu baş getmeye başlayırdı. Ne qeder düşünse de Şemsin hara gde bileceyi ağlına gelmirdi. Burada onun ne tanışı ne qohumu var. Otaqa var gel ederken Şemsin yaylığının bir hissesini şkafın küncünde görür. Asta asta yaxınlaşnda orada yuxuladığnı görünce özünü saxlaya bilmeyib gülür.
- Deli qız. Bu boyda yataq dar geldi sene?
Ne qeder elese de onu oradan oyatmadan çıxarda bilmezdi.
- Allahın belası, nece girmisen ora? Şems, Şems oyan.
- Oğlum, neynemeyi düşünürsen..aaaa burada niye yatıb?
- Adetidir, özünü küncde daha mühafizede hiss edir xanım qız.
- Allah ikinize de ağıl versin bala.. Sen evdesende, men çıxıram bir saatlıq. Sonanın iynelerinin vaxtıdır.
- Get, narahat olma.
Gülsüm xalanın otaqdan çıxmasıyla Şemsin ayılması bir olur. Qarşısında Amalı görünce teecüblenir. Yuxulu olduğu üçün ayıla bilmirdi. Günlerdir qızdırmadan rahat yata bilmediyi üçün indi yuxu tuturdu onu. Amal yavaşca onu yerinden qaldırıb yatağa aparır. Şems yarı yuxulu, yarı ayıq Amala baxırdı. Kipriklerinin ağır ağır qalxıb enmesi ona daha da gözellik verir deye düşündü Amal. Ve özün saxlaya bilmeyib Şemsin dodaqlarına kiçik bir öpüş qondurdu.

* * *

Ele bil bedenimden hemin anda cereyan keçdi. Yuxulu olduğumdan ne baş verdiyini tam anlamadım. Sadece boş boş baxırdım. Amalın yeniden meni öpmesi ve bu öpüşle yanaşı elinin bedenimde gezdirmesi menim lap özümü itirmeyime sebeb oldu. Gözlemirdim. elleri ile meni ele tutmuşdu ki, ne qeder çabalasam da çıxa bilmirdim. Üzümü çevirende ise qulağıma pıçıltı ile adımı çekib dayanması bütün bedenimi titredirdi. Ne qeder çabalasamda elinden çıxa bilmirdim, ağlamamaq üçün özümü zorla tuturdum. O ise dayanmadan boyunmu öpür, nefesini bedenimde

<< 1 ... 72 73 [74] 75 76 ... 190 >>