men aile quranda 18 yaşındaydım. Sahib elinden geleni eledi ki, men tehsilimi bitirim diplomumu alım. Derslere zaman ayıra bilmerem deye uşağımızın olmasını bele istemedi. Ailesi ne qeder qarşı çıxdı buna, amma o dinlemedi. Sırf men xoşbext olum deye. Men bu insanı nece sevmeyim Şems?
Sara meni teecüblendirmişdi. Danışdıqları meni az qala yerin dibine soxub çıxardırdı. Menimle yaşıd idi, amma menden daha mentiqli danışırdı. Düz deyirdi eslinde sevgi dediyin şey bu deyildimi? Halbuki Zahar Saranın dediyi quru sözden başqa heç ne elememişdi..
* * *

- Men gedim artıq, balaca sabaha qeder yatacaq narahat olma. Dediyim otları al qarışdır çayına qat. Daha rahat diş çıxardacaq.
- Çox sağol Şems. Hem xoş söhbetin üçün, hem yardımın üçün.
- Sen de sağol. Ne vaxt lazım olsa men evdeyem, çağır çekinme.
- Sen de ne vaxt istesen gel. Burada Gülsüm xalagilden başqa bir tanıdığım yoxdur. Seninle vaxt keçirmek xoş oldu.
Sara ile sağollaşıb aşağı düşende yadıma düşdü ki, açarı özümle götürmemişem. Saat artıq 4 idi. Bütün qonşular da yatmışdı. Yeniden geriye, Saragile dönmekden başqa çarem yox idi. Yeniden pilleleri qalxacaqdım ki, qapı ani açldı. Amal elinde telefon kiminlese danışa danışa çıxırdı. Meni görende donub qaldı. Ardınca telefonda – tapııldı, ehtiyac qalmadı, çox sağolun, bağışlayın gece vaxtı narahat etdik sizi” axırıncı sözleri mene baxıb ele hiddetle dedi ki, içim titredi. Elinde telefonu bağlayıb qolumdan tutub qışqırması bir oldu.
- Hansı cehennemdesen sen?
Onun üstüme ele berk qışqırmağına gözlerim doldu. Sese yeqin ki, bütün qonşular ayılmışdı. Özü de bunu anlayıb nece eve iteledise ani olaraq yerimde büderdim. Bu insan ele bil vehşileşmişdi.
- Senin xeberin var saat neçedi? Çöldeki tehlükelerden xeberin var? Başa düşdük de istemirsen. 2 ay da sebr ede bilmirsen.
Mene danışmağa imkan vermeden dil dil ötürdü
- Sen...sen ne ağılla bu saatda evden çıxmısan?
- Belke bir mene de qulaq asasan! Saragildeydim. Kamilin qızdırması var idi. Ne Gülsüm

<< 1 ... 80 81 [82] 83 84 ... 190 >>