bele Amala dememişdim. Eslinde demek istemişdim, amma cavabını bildiyim bir şeyi sual formasında vermek istemedim. Bu bir neçe günde Gülsüm xala ile alış verişe çıxıb özüme şehere uyğun pal paltar aldım. Mağazada çox gözel bir meclis üçün geyim gördüyümde dayanıb seyr etdim. Her qadın kimi men de geyimlerime xüsusi diqqet eden, gözel geyimler qarşısında aciz qalan biriydim. Nece hesretle baxırdımsa Gülsüm xala bu halıma gülüb, “Geyimlre bigane qalan qadın var görsen” deyib meni de güldürmüşdü.
- Xoşuna geldise alaq?
- Yox, elece baxdım. Hem hara geyineceyem ki?
- Niye el deyirsen. Amalın dost tanışı çoxdur. Onlar demek olar ki, tez tez yığıncaq edirler. Onlardan birine geyinersen, hem eminem sene d çox yaraşacaq.
- Yox, gedek..
Eslinde alacaqdım, amma Gülsüm xalanın ele demesine ki, Amalla tez tez yığıncağa gedeceksiniz pis oldum. Men heç vaxt yalan demyi sevmmşem. Ve bacarmamışamda. Kiçik bir yalanla rengim qıpqırmızı olur, dilim topuq vururdu. İndi ise qadının gözünü içine baxa baxa oyun oynayırdım. ÖZümden hemin an çox utandım.
- Sen oradakı geyimlere de bax, men de özüme bir iki şey alım.
Yolda taxi ile eve qayıdanda Gülsüm xalanın telefonu zeng çaldı.
- Yaxşıyıq, sen necesen oğlum? Yox, narahat olma, yanımdadır, o da yaxşıdır.
Başa düşdüm ki, telefonun o biri başında Amaldır. Üzerimde telefon gezdirsemde mene yox Gülsüm xalaya zeng vururdu her gün. Artıq öyreşmişdim. O meni n görmk n eşitmek stemirdi. Başa düşür, haqq verrdim haradasa. Çünki kişilik qüruruna toxunmuşdum. Gülsüm xala desteyi asıb: - siz Amalla küsülüsünüz? Deye sual verince dondum. Bu qadın heç vaxt bizime bağlı mn suallar vermmişdi, heç vaxt qarışmırdı işimize. Indi birden bu cür şekilde soruşması beynimi qarışdırdı. Sürtle düşünüb ne cavab vereceyimi axtarırdım. Yalan danışsam o saatca başa düşecekdi. Qadın gözlerimden ne düşündüyümü her zaman rahat şekilde oxuyurdu. Odur ki, yene üzümü çevirib? ona baxmadan “Yooo...danışırıq, niyeki?”
- Ne olur olsun Amal heç vaxt eve

<< 1 ... 82 83 [84] 85 86 ... 190 >>