dehlizde heç kim yox idi. Kamilin yatdığı palataya girib yanına keçdim. Körpenin rengi özüne qayıtmışdı. O qeder mesum, o qeder saf idi ki, insanda daim onu qorumaq instikti yaradırdı. Alıb içini yarıb en gizli yere qoyasan. Heç kim , heç ne ona zerer vermeye. Nece olmuşdusa yatağının baş ucunda yuxuya getmişdim. Gözümü açanda ise Kamili görmedim. Qorxudan ellerim yanıma düşdü. Bedenim esdi bütün. Ayağa qalxıb deli kimi otaqda fırlanmaya başladım.
- Sara..Sara!
Dehlize çıxamq isteyirdim ki, kimese deydim.
- Ay, bağışlayın.. yaxşısınız
- Kamil.balaca hanı?
- Anasının yanındadır. Ayıldı, yanına apardıq.
- Şems!
Orxanla söhbet edende Amalın sesine dönüb ona teref getdim.
- Kamil ayılıb.
- He bilirem.
- Şems xanım yatırdı deye oyatmaq istemedim.
Amal elimi tutub ele sıxdı ki, ele bil qıracaqdı. Orxan qalan her şeyle özüm maraqlanacağam, sağol.
- Yaxşı, görüşerik Şems xanım.
- Sağol Orxan.
Amal mene danışmağa imkan vermeden sesini yükseldib Orxanla sağollaşdı.
- Barmaqlarımı qırdın, burax.
- Sen de qırdırma.
- Ne?
- Xoşun gelir onun etrafında dolaşmasından?
- Amal, deli deli danışma. Men ne bilim. Kamilin yanında yuxuya getmişdim, o da girib otağa. Qapını bağlamalıydım?
- Lazım gelse he.
- Biz xestexanadayıq. Hem sen mene deyeceyine özüne bax. En azından Orxan menimle ezilib büzülüb danışmır. Yoxsa ki, Nadya ele seninle mesafe saxlayırdı.
- Nadyanın bura ne dexli
- Orxanın ne dexli varsa onun da dexli var.
eslinde heç birinin bu söhbetde dexli youydu, çünki söhbet dexilsiz idi. Biz gerçek er arvad kimi qısqanclıq edir, mübahise edirdik. Ikimiz de deyesen her şeyin ferqine varıb özümüzü toparlayıb susduq.
- Sara yaxşıdır. Sen yanına get.
- Sen hara gedirsen?
- Men burada olacağam. Seni taxi ile yola salaram
- Yox.
- ....
- Yeni.. men Saranın yanında qalacağam.
- Dedim ki, Sara yaxşıdır.
- Onda sen de gel.
- ...
- Gülsüm xala....o narahatdır.
Yaxşı ki, Gülsüm xala var. Bir şey olan kimi Amal da men de onun adından

<< 1 ... 89 90 [91] 92 93 ... 190 >>