Istemirsense qayuıda bilerem?
Bu Sara idi. Kamille bize gelirdiler.
- Yoxx.. delisen o ne sözdür. Men de sene zeng vurmuşdum.
- Deyeceyem üreyimiz birdir, amma qapıda solan gülüşünden görürem ki, üreyin daha çox başqa biri ileymiş
- Sara!
- Can Sara. Men de Sahibi bele hevesle gözleyirdim ilk başlar.
- Sara! Men heç kimi gözlemirdim. Ele bildim Gülsüm xaladır.
- Aha.. men de o vaxtlar ele bilirdim qaynanamdır.
- Sara!
Sara berkeden gülerek. – yaxşı yaxşı susdum. Niye bele kefsiz oldun onda.
- Heç. ..
- ....
- Ne?..
- ....
- Niye ele baxırsan?
- Gözleyirem..
- ....
- Şems, dalaşmısınız?
- Yox.
- Onda problem nedir? Götür zeng vur
- Yox.
- Niye?
- Vura bilmerem. Isteseydi özü ederdi.
- Ay qız, yad adama zeng vurmursane heyat yoldaşına zeng vurursan.
- Olsun, yene de yox.
- Yaxşı eleme, qoy xestexanada o tibb bacıları görsün ki, Amalı itirib axtaran yoxdur, dönsünler başına pervane kimi, yandırsınlar özlerini.
Sara bunu çox gülmeli tonda, xüsusi mimika ile deyib zarafat edirdi, amma xeberi yox idi ki, damarıma basmışdı. O gülsede men onun dediklerini ciddiye alıb düşünürdüm..
- Şems, meni qorxudursan? Yaxşısan..eyy...qız uçdu getdi.. Şems!
- Ay qulağım! Niye qışqırırsan.
- Çünki eşitmirsen.
- Kamil nece oldu.
- Hmm.. söhbeti yayındırmaq cehdleri....yaxşı olsun. Gördüyün kimi oynayır. Bu astma heç yaxşı olmadı, amma hekmiler dedi ki, nezaret etsem inşAllah zamanla müalice olunsa keçecek.
- Elbette keçecek.
Saranın qucağında qığıldayıb oynayan Kamile baxıb gülümsedim ve o anda ağlıma bir fikir geldi. Amalın harada olduğunu öyrenmeyin en yaxşı yolu. Kamili Saranın qucağından alıb oynatmağa başladım.
- Sara Kamilin qızıdrması var ki?
- Ne? Qızdırma. Ver görüm bura?.....yox.. heç ne yoxdur
- Nece yoxdur. Bir az da keçse qızdırması lap qalxa biler.
- Doğrudan? Ayda noldu ki, bu gün de hekimde idik. Her şey qaydasındadır dedi..
- Yox. Yox. Biz en yaxşısı gedek xestexanaya. Orada da baxralar.
Sara çox narahat

<< 1 ... 94 95 [96] 97 98 ... 190 >>