Xestexananın ürek şöbesine teref keçib Amala deymek üçün addımladım. Bilmirem niye, amma ora getdikce üreyim çırpınırdı. Qapını döyende sesini eştidim.
- Olar?
- Şems?
- Salam.
- Ssssalam.. burda neynirsen?
- Kamil bir az narahat idi, Sara ile her ehtimala qarşı hekime deyek dedik.
- Yaxşıdır.
- He, heç neyi yoxdur.
- Heç neyi yoxdur?
- Yeni qızdırması var idi, bura getirene düşdü.
- Gedek yanına.
- Yox. Ehtiyac yoxdur. Düşüb..
Eger Amal getseydi analaya bilerdi ki, yalan deyirem.
- Yaxşı, gedek. O zaman yola salım sizi.
Amal deyesen meni başından elemek üçün el ayağa düşümşdü. Bu hereketinden incidim.
- Lazım deyil, özüm gederem, bağışla bilseydim narahat eleyeceyem gelmezdim. - deyib qapıdan çıxdım. Yene kobudluğum üstümde idi, amma bu defe haqsız deyildim. Men bunu yanına gelim bu da meni başından elesin.
- Şems..Şems gözle. Men ele demek istemedim. Sehv başa düşdün.
- Yox, olduğu kimi başa düşdüm. Görmek istemirsen. Ona göre ne eve gelirsen ne zeng edirsen. Bura da gelende başından edirsen.
Yene dil qefese qoymurdum. Sözümü deyib yene addımlamağa başaldım. Qolumdan tutub kenara çekdi.
- Bağışla, incitmek istemedim. Sadece.. men bilmirdim... yeni ele bildim, evde meni görende narahat olursan. Sen rahat olasan deye gelmirdim.
Başımı aşağı salmışdım. Incikliyimi belli etmek üçün elimden geleni edirdim, amma Amalın bele demesine pis oldum.
- Yox, meni narahat etmirsen. Yeni..sen hekimsen, yaxşı yatıb yaxşı qidalanmalısan. Yoxsa yorğun arğın, ac acına emeliyyata girsen nece olar...
- Yox ac olmuram, Nadya mene yemek getirir
- ....(Nadyanın saçını yolmaq borcum oldu. Qız özü zorla isteyir, menlik deyil.)
- Şems?
- Hm..
- Noldu yene?
- Ne deyim nuş olsun, Nadyayla size. Getdim men.
- Gözle, bir yerde gedek.
Ne qeder sifet assamda bizimle gelmesine rahatlamışdım. Amma özümü o yere qoymurdum heç. Saranın yanına gedib onu da götürüb eve gedecekdik, amma ortada ne Sara var idi ne Kamil. Başda narahat oldum, yalanımız

<< 1 ... 96 97 [98] 99 100 ... 190 >>