yolun qapısını açır.
Burdan mümkün qeder tez çıxmaq gerekdir. Çönüb görürem ki, Qrey elini
divara söykeyerek liftle yanaĢı durub. O çox, çox yaraĢıqlıdır. Bu, meni
utandırır. O, nüfuzedici boz gözlerini menden çekmeden deyir:
– AnasteyĢa.
– Kristian, – deye cavab verirem.
XoĢbextlikden qapılar bağlanır.2-ci fesil
Üreyim berkden döyünür. Lift birinci mertebeye enir ve men celd
liftin içinden çöle atılıram, ele qapılar açılan kimi... ayaqlarım yeridikce birbirine
dolaĢır, lakin xoĢbextlikden ayaq üste qala bilirem. Birce burada,
tamamile dübbedüz daĢ döĢemede yere yıxılmaq çatıĢmırdı... Men gülle
kimi geniĢ ĢüĢe qapılardan çıxıram ve Sietlin canlandırıcı rütubetli havasına
baĢ vururam. BaĢımı qaldırıram, yağıĢın teravetli, soyuq damlaları üzüme
çilenir ve itirilmiĢ ruhi tarazlığı berpa elemekden ötrü derinden nefes almağa
çalıĢıram.
Hele heç bir kiĢi meni Kristian Qrey qeder meftun etmeyib. Onda
xüsusi ne var ki? Zahiri görkemi? Cazibe? Zenginliyi? Hakimiyyet? Yene
de aydın deyil, mene ne olub? YaxĢı ki, her Ģey geride qaldı. Men
rahatlanaraq köks ötürürem, polad sütuna söykenir, var gücümle fikirlerimi
cemlemeye çalıĢıram. BaĢımı yelleyirem. Aman Tanrım, bu ne demekdir!
Nehayet, qelbim sakitleĢir ve men yeniden rahat nefes ala bilirem. Ġndi
maĢına teref getmek olar.
ġeherden çıxar-çıxmaz müsahibeni döne-döne beynimde fırladıram.
Yöndemsiz, sefeh qız! Görünür, men her Ģeyi uydurmuĢam, indise narahat oluram. Tutalım, o çox yaraĢıqlıdır, qerarlı, amirane, özüne güvenendir.
Eyni zamanda, kübar davranıĢına baxmayaraq, soyuq, tekebbürlüdür. Lakin
bütün bunlara baĢqa terefden de baxmaq olar. Küreyimden ürpenti keçir.
He, tekebbürlüdür, amma bunun üçün onun esasları var: bele genc olsa da,
çox Ģeye nail olub. O, axmaqları sevmir, onları kim sevir ki? Men yeniden
Keyti acılayıram: onun tercümeyi-halı haqda önceden mene heç ne demedi.
I-5 Ģosesinde bu sual mene rahatlıq vermir: insanı uğura ne sövq
edir? Qreyin bezi cavabları tapmacaya oxĢayır.

<< 1 ... 12 13 [14] 15 16 ... 108 >>