Ana, adım Anadır, – deye donquldayıram. – Size nece kömek ede
bilerem, mister Qrey?O yene de ele gülümseyir ki, sanki böyük bir sirri faĢ edib. Derinden
nefes alaraq, özüme peĢekar görkemi verirem – ―yüz-il-diki bu ma-ğa-za-da
da iĢ-le-yir-em‖. Mende alınır.
– Evvelce mene kabel qarmaqlarını gösterin, – deyir. Boz gözlerin
baxıĢları temkinli, lakin düĢüncelidir.
Kabel qarmaqları?
– Bizde müxtelif ölçülü qarmaqlar var. Size gösterim? – deye qırıq
sesle cavab verirem ve özüme emr edirem: ―Özünü cemle, Stil‖.
Mister Qreyin gözel qaĢları bir qeder çatılır.
– He, gösterin, miss Stil, – deye o cavab verir.
Men piĢtaxta arxasından çıxır, özümü heç ne olmamıĢ kimi
aparmağa çalıĢıram, lakin fikrimde yalnız bir Ģey var: birce yıxılmayım.
Ayaqlarım qefilden jeleye çevrilib. Ne yaxĢı ki, bu gün en yaxĢı cins
Ģalvarımı geyinmiĢem.
– Bu, elektrik malları arasındadır, sekkizinci cergede. – Sesim lazım
olduğundan da sevincli seslenir. Ona baxıram ve derhal peĢman oluram.
Lenet Ģeytana, o nece de gözeldir!
– Yalnız sizden sonra, – Qrey misilsiz manikürlü eli ile mene
devetedici jest ederek deyir.
Nefes almaq çetinleĢir: üreyim düz boğazımdadır ve bir az da keçse,
ağzıma gelecek. Seksiyalar arasından elektrik malları bölmesine keçirem. O,
Portlendde nece peyda olub? ―Kleytons‖da ona ne lazımdır? Tefekkürümün
çox kiçik, yüklenmemiĢ küncü xeberdarlıq edir: ―O, sene göre burdadır‖.
Yox, boĢ sözdür, ola bilmez! Bu yaraĢıqlı, zengin kübar davranıĢlı adamın
neyine lazımam? Fikir mene ağılsız görünür ve men onu baĢımdan atıram.
– Portlende iĢinizle bağlı gelmisiniz? – deye cingiltili sesle
soruĢuram, sanki barmağım qapı arasında qalıb.
―Lenet Ģeytana! Ana! SakitleĢmeye çalıĢ! – deye özüme telqin
edirem.– VaĢinqton Universitetinin Vankuverde yerleĢen eksperimental
fermasına baĢ çekmiĢdim. Men növbeli ekin ve torpaqĢünaslıq sahesinde
bezi tedqiqatları maliyyeleĢdirirem, – deye o, laqeydlikle cavab verir.
―Görürsen de? Heç de seni tapmaq üçün gelmeyib‖, – deye

<< 1 ... 20 21 [22] 23 24 ... 108 >>