sintetik ve natural lifden
var… ciye… qaytan…
Onun parlaqlığı azalmayan gözlerinin baxıĢları altında susuram.
Lenet Ģeytana!
– Tebii lifden olandan beĢ arĢın kesin, zehmet olmasa.
Titreyen barmaqlarımla xetkeĢ götürüb beĢ arĢın ölçürem, öz
üzerimde odsaçan baxıĢları hiss edirem. Gözlerimi qaldıra bilmirem. Aman
Tanrım, niye bu qeder titreyirem? Cins Ģalvarın arxa cibinden defterxana
qayçısını çıxararaq kendiri kesirem ve evvelce sürüĢken ucunu
düyünlemeden onu dolayıram. Hansısa möcüze ile barmağımı cızmamağa
çalıĢıram bu zaman.
– Siz skaut düĢergesinde olmusunuz? – deye o soruĢur ve onun
hissiyyatlı dodaqları heyretden eyilir. ―Onun ağzına baxma!‖– deye özüme
emr edirem.
– Yox, herbi-sehra oyunları menlik deyil, mister Qrey.
O, qaĢlarını qaldırır.
– Bes neyi xoĢlayırsınız, AnasteyĢa? – ince sesde gizli istehza hiss
olunur.Heç bir söz demeye qabil olmadan baxıĢlarımı ona doğru qaldırıram.
―ÇalıĢ, özünü ele ala bilesen, Ana‖, – deye demek olar ki, yalvarır
hissiyyatlı tehtelĢüur.
– Kitablar, – deye pıçıldayıram, lakin qelbim ona bunu demek üçün
yerinden qopmağa hazırdır: ―Siz! XoĢuma gelen sizsiniz!‖ Men derhal bu
fikri kenara atıram, daxili ―men‖ime çox uzağa getdiyine imkan
verdiyimden dehĢete gelerek.
– Ne cür kitablar? – O, baĢını yana eyir.
Ona ne?
– E-e-e, adi klassika, esasen Britaniya edebiyyatı.
Qrey sanki cavab barede düĢünerek uzun Ģehadet barmağı ile
çenesini qaĢıyır. Böyük ehtimalla, onunçün bu, sadece darıxdırıcıdır ve o,
sadece, bunu gizletmeye çalıĢır.
– Size daha nese lazımdır? – Mövzunu deyiĢmek lazımdır: üze
toxunan barmaqlar fikrimi dehĢetli derecede yayındırır.
– Heç bilmirem. Ne meslehet görerdiniz?
―Axı men nece meslehet vere bilerem? Axı men ne iĢle meĢğul
olmanız barede birce Ģey bilmirem‖, – az qala dodaqlarımdan qopacaqdı,
amma ucadan bunu deyirem:
– Nese düzeltmek fikrindesiniz? – Sifetim allanır ve baxıĢlarım
nedense öz-özüne onun cins Ģalvarına doğru enir. – Fehle kombinezonu alın,
– deye davam

<< 1 ... 22 23 [24] 25 26 ... 108 >>