sonra
riyakarlıq elemek menasızdır. Men evveller heç vaxt bele hissler
keçirmemiĢem. O çox, çox yaraĢıqlıdır. Amma bu, ümidsiz iĢdir, bilirem ve
eyni zamanda acı ve Ģirin teessüfle ah çekirem. Onun bura geliĢi, sadece,
tesadüfdür. Amma kimse mene ona uzaqdan meftun olmağı qadağan elemir,
axı bu da doğrudur? Bu, menimçün qorxulu deyil. Eger fotoqraf tapsam,
onda sabah perestiĢ etdiyim adamı göre bilerem. Xeyalın hezzinden
dodağımı diĢleyirem ve mektebli qız kimi sefehcesine gülürem. Keyte zeng
etmek ve fotosessiya teĢkil elemek lazımdır.
3-cü fesil
Keyt ekstazdadır.
– ―Kleytons‖da ona ne lazım idi?
Onun marağı telefon desteyinden çöle sızır. Men yardımçı anbarda
dayanıb sanki heç ne olmayıbmıĢ kimi danıĢıram.– Tesadüfler nedense yaman çoxdur, Аna. Belke seni axtarırmıĢ? –
deyir o, menalı terzde.
Bu fikrin özünden qelbim yerinden atılır, lakin sevincim uzun
çekmir. Ne qeder kederli olsa da, etiraf etmek lazımdır: Qrey iĢle bağlı
gelmiĢdi.
– O, VaĢinqton Universitetinin eksperimental fermasına baĢ çekib.
Orada hansısa tedqiqatları maliyyeleĢdirir, – deye mızıldanıram.
– He, o, universitet üçün iki milyon dollarlıq qrant ayırıb.
Oho!
– Hardan bilirsen?
– Ana, men jurnalistem, onun haqqında melumatlar toplamıĢam.
Bele Ģeyleri bilmek menim iĢimdir.
– YaxĢı, Karl Bernstayn,1
sakitleĢ. Sene fotoĢekiller lazımdır?
– Elbette. Ġndi mesele onları kimin ve harada çekmesidir?
– Biz bunu soruĢa bilerik. O indi burdadır.
– Onunla elaqe yarada bilersen?
– Mende onun mobil telefonunun nömresi var.
Keyt derinden ah çekir.
–VaĢinqton Ģtatının en zengin, elçatmaz, en Ģen, en sirli subayı ele-
beleden sene öz mobil telefonunun nömresini verib?
– He.
– Ana! Sen onun xoĢuna gelirsen. Bu yüze-yüzdür, – o, eminlikle
deyir.
– Keyt, bu, sadece, lütfkarlıqdır.
Sözümü tamamlamamıĢ anlayıram ki, bu yalandır.
Lütfkarlıq Kristian Qreyin xarakterine xas deyil. O, sadece
nezaketlidir. Ve kiçik, sakit ses pıçıldayır: ola bilsin ki, Keyt haqlıdır. Bu
–

<< 1 ... 26 27 [28] 29 30 ... 108 >>