otel otağının qapılarını açır. Men içeri atılıram ve Keyti Xose ile
hansısa meseleni müzakire eden veziyyetde görürem.
– Ana, sen yüz faiz onun xoĢuna gelirsen, – deye heç bir giriĢ
vermeden o dillenir. Xose qınayıcı terzde mene baxır. – Amma men ona
etibar edirem, – deye Keyt elave edir.
Meni dinlemesi ümidi ile elimi qaldırıram.
– Keyt, biz maĢınlarımızı deyiĢe bilerikmi, sen ―Böcey‖i götürerdin?
– Niye?
– Kristian Qrey meni qehve içmeye devet edib.
Onun ağzı açıla qalır. Nece de füsunkar andır: Keyt danıĢıq
qabiliyyetini itirib, dili tutulub!.. O, dirseyimden tutub meni qonaq
otağından yataq otağına dartır.
– Ana, ona nese olub. Qrey yaraĢıqlıdır, razıyam, amma o, tehlükeli
tipdir. Xüsusile senin kimiler üçün.
– ―Senin kimiler‖ ne demekdir?
– BaĢa düĢürsen, özünü bilmemezliye vurma. ―Senin kimi bakire
qızlar üçün‖ demek isteyirem, – Keyt bir az qıcıq halda dillenir.
Men qızarıram.
– Keyt, biz, sadece, qehve içeceyik. Gelen hefte imtahanlarım var,
hazırlaĢmalıyam, buna göre de onunla uzun-uzadı oturmayacam.
Keyt dodaqlarını sıxır, sanki menim teklifimi düĢünür. Nehayet, o,
cibinden açarları çıxarır ve mene verir. Men de öz maĢınımın açarlarını ona.
– Gözleyecem. Lengime, yoxsa xilasedici komandanı ardınca
gönderecem.
– Çox sağ ol. – Keyti qucaqlayıram.
Kristian Qrey divara söykenerek gözleyir, parlaq üzlü kiĢi
jurnallarının üz qabığındakı manekenler kimi.– Vessalam, men qehve içmeye hazıram, – deye donquldanıram;
hemiĢeki kimi qızararaq.
Qreyin dodağı qaçır.
– Buyurun, miss Stil.
O, iĢare ile qabağa keçmeyimi isteyir. Titreyen ayaqlarımla dehlizle
addımlayıram, baĢım fırlanır, qelbim heyecanlı eseb ritmindedir. Men
Kristian Qreyle qehve içmeye gedirem... ve qehveye nifret edirem.
GeniĢ dehlizde birlikde lifte doğru addımlayırıq. Ona ne deyecem?
Beynimde ürpentili öncegörme var. Ne haqda danıĢacağıq? Söhbet üçün
hansı ümumi mövzularımız ola biler ki?
Ġnce, heraretli ses meni düĢüncelerden ayırır:
– Ketrin Kavananı çoxdan

<< 1 ... 33 34 [35] 36 37 ... 108 >>