deyil ki? Ve bu
an kabinetin qapısı açılır. Ordan ucaboy, zövqle geyinmiĢ zenci kiĢi çıxır.
He, geyim meselesinde men yanlıĢlığa yol vermiĢem.
O çevrilir ve çiyni üstden deyir:
– Qolf oyunu bu hefteyedir, Qrey.
Cavabı eĢitmirem. O çevrilir, meni görüb azca tünd gözlerini qıyaraq
gülümseyir. Oliviya yerinden atılır ve liftin düymesini basır. Deyesen, o, bu
iĢi yaxĢıca meĢq edib ve menden de artıq heyecanlıdır.
– Salamat qalın, xanımlar, – deye kiĢi açılıb-bağlanan qapı arxasında
yox olur.
– Mister Qrey sizi qebul elemeye hazırdır, miss Stil, içeri keçin, –
bunu iki saylı sarıĢın deyir.Yerimden qalxıram ve hiss edirem ki, ayaqlarım qatlanır. Eseblerimi
cilovlamağa çalıĢır çantamdan yapıĢıram ve su stekanını ele kürsüde
qoyaraq yarıaçıq qapıya doğru istiqametlenirem.
– Qapını döymeye bilersiniz, sadece içeri keçin, – deye o, nezaketle
gülümseyir.
Qapını açıram, içeri boylanır, öz ayaqlarıma dolaĢıram ve baĢımla
içeri yıxılıram.
Lenet Ģeytana, axı bu qeder de yöndemsiz olmaq olmaz! Diz üste
çökerek mister Qreyin kabinetinin qapısında dayanmıĢam ve kiminse
xeyirxah elleri ayağa qalxmağıma yardımçı olur. Sefeh bir durum!..
BaxıĢlarımı qaldırmağa qorxuram. Lenet Ģeytana! O, çox cavandır.
– Miss Kavana. – Tezece ayağa qalxıram ki, o, uzunbarmaqlı elini
mene uzadır, – Kristian Qrey. Ezilmediniz ki? EyleĢin.
Genc, ucaboy ve çox yaraĢıqlı. Valehedici boz kostyumda ve qara
qalstuklu ağ köynekde. Tünd-mis rengli saçları, nüfuzedici boz gözleri ile
meni diqqetle süzür. DanıĢmaq qabiliyyetimi berpa edenedek ne qederse
vaxt keçir.
– Yox, bele alındı ki... – deye donquldanıram.
Eger onun otuz yaĢı varsa, onda men lap uĢağam. Ġxtiyarsız olaraq
elimi ona uzadıram. Barmaqlarımız bir-birine toxunduqda bedenimden
qeribe, ovsunlayıcı titretme keçir. Men elimi geri dartıram. Yeqin ki,
elektrik qığılcımı. Kirpiklerim ―döyünür‖, üreyimin döyüntüsü kimi.
– Miss Kavana xestelenib, men onun yerine gelmiĢem. Ümid edirem,
etiraz etmirsiniz, mister Qrey.
– Bes

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 108 >>