istediyim kimi alınmır.
– Hansı barda?
– Mene niye kitab göndermisiniz, Kristian?
– AnasteyĢa, hardasan? Ele bu deqiqe de. – sesin ahengi ele
amiranedir ki... xalis müstebid. Men Qreyi sessiz kino dövrünün
kinorejissoru kimi tesevvürüme getirirem: dar bric geyimde, elinde rupor, o
birinde de qamçı. Bu menzereye gülmekden fınxırıram.
– Menimçün narahat olmayın? – hırıldayıram.
– Elese mene kömek ele, senin ananı! Hardasan?
Kristian Qrey söyüĢ söyür! Yeniden hırıldayıram.
– Portlendde … Sietlden uzaqda.
– Portlendin harasında?
– Geceniz xeyre qalsın, Kristian.
– Ana!
Men ―no‖ düymesini basıram. Ha! Amma o, yene de kitablar haqda
mene heç ne demedi. Heyif. Missiya yerine yetirilmedi. Men tamamile
serxoĢam, ne qeder ki növbede durmuĢam, baĢım ele hey gicellenir. Axı
men özüm içib serxoĢ olmaq isteyirdim. Buna nail oldum. Hergah
tekrarlamağa deymez. Vessalam, növbem çatdı. Kabinenin üzerindeki plakat
tehlükesiz seksin üstünlüklerini xatırladır. Doğrudanmı men indice Kristian
Qreye zeng vurmuĢdum? Cesarete bir bax!.. Telefonum zeng çalır ve men
qefil zengden, az qala, yerimden atılıram.
– Allo, – deye berkden böyürürem telefonda. Zengi gözlemirdim.
– Ġndi dalınca gelecem, – deyir o ve telefonu söndürür. Yalnız
Kristian Qrey bu cür ürküdücü ve eyni zamanda, temkinli danıĢa bilir.
Lenet Ģeytana! Cins Ģalvarı yuxarı çekirem. Üreyim berkden
döyünür. Ardımca gelecek? Yox eĢĢi! Ġndi de üreyim bulanır … yox… Her
Ģey yaxĢıdır. Dayan. O, baĢımı tovlayır. Axı men harda olduğumu ona demedim. Özü ise meni tapa bilmeyecek. Hem de o, Sietlden bura o vaxt
gelib çıxacaq ki, artıq Ģenlik bitecek, biz de dağılıĢacağıq. Ellerimi yuyur ve
güzgüdeki eksime baxıram. Yanaqlarım yanır, baxıĢım bir qeder dağınıqdır.
Hm… tekiladandır.
Men ebediyyet qeder uzun bir vaxtı piĢtaxta qarĢısında dayanır, pive
parçının getirilmesini gözleyirem ve öz masamıza qayıdıram.
– Harda itmiĢdin? – deye Keyt meni danlayır.
– Tualetde növbe gözleyirdim.
Xose ve Levi arasında

<< 1 ... 49 50 [51] 52 53 ... 108 >>