de hirslenmiĢem! Menim bu qondarma dosta
deyilecek bir cüt ―yaxĢı‖ sözüm var, onları tanınmıĢ sahibkar Qreyin
yanında demeye cesaretim çatmır. Qusuntumu yere nece boĢaltdığımı onun
görmesinden sonra esl ledi sayıla bileremmi?!
– Men... e-e… sizi barda gözleyecem, – deye Xose donquldanır.
Her ikimiz ona ehemiyyet bele vermirik ve o, qapı arxasında itibbatır.
Qreyle tekbetek qalırıq. Birce bu çatıĢmırdı. Ona ne deyecem? Telefon
zengine göre üzr istemek lazımdır.
– BağıĢlayın, – deye gözümü cib yaylığına dikerek ve onu elimle
didiĢdirerek kekeleyirem. ―Nece de yumĢaqdır‖.
– Neye göre üzr isteyirsen, AnasteyĢa?
– Esasen ona göre, ki serxoĢ halda zeng etmiĢem. Hem de ona göre
ki... – qızardığımı hiss ederek, demek olar ki, pıçıldayıram: ―olar men ele
indi ölüm!‖ Kime üz tutaraq yalvardığımı bilmirem.– Olan Ģeydir, – deye quru-quru deyir o. – Adam gerek öz
imkanlarını bile. Yox, men, elbette, qabiliyyetlerin artırılması terefdarıyam,
sidq-ürekle, amma bu, yeterinden artıq idi. Seninle tez-tez bele olur?
Alkoqolun artıqlığından ve hirsimden baĢım fırlanır. Bunun ona
dexli var? Men ki onu bura çağırmamıĢam. Özünü menimle böyük kimi
aparır, sanki decellik elemiĢ uĢağam. Demek isteyirem ki, eger istesem, her
axĢam içib serxoĢ olacam ve bunun ona heç bir dexli yoxdur, lakin indi düz
onun gözleri qarĢısında qaytardıqdan sonra susmaq meslehetdir. O, niye
çıxıb getmir?
– Yox, – deye günahkarcasına cavab verirem, – bele bir Ģey birinci
defe baĢ verir ve indi eksperimenti tekrarlamaq arzum yoxdur.
Heç cür anlamıram, o niye burdadır… qulaqlarımda uğultu yaranır.
Qrey görür ki, indilerde yıxılacağam, odur ki, meni qolları arasına alıb uĢaq
kimi ağuĢuna basır.
– Sakit ol, seni eve aparacam, – sakitce deyir o.
– Keyti xeberdar etmeliyem. – ―Ġlahi, meni xilas et, yene de onun
qolları arasındayam‖.
– QardaĢım ona deyer.
– Kim?
– QardaĢım Eliot indi miss Kavana ile söhbet edir.
– E?.. – Heç ne anlamıram.
– Sen zeng etdikde o, menimle idi.
– Sietlde? –

<< 1 ... 52 53 [54] 55 56 ... 108 >>