buzlu suyu içmeyi teklif
edir.
Musiqi ile eyni ritmde yanıb-sönen, qeribe Ģeleler saçan rengli iĢıqlar
barın bütün divarlarında eks olunur. Yol yoldaĢım fasilelerle gah yaĢıl, gah mavi, gah ağ ve Ģeytani qırmızı reng alır. O, diqqetle mene baxır. Qorxaqorxa
bir qurtum su içirem.
– Sonadek iç!
Nece olur olsun, o esl müstebiddir. Qrey açıq-aĢkar kefi pozulmuĢ
haldadır, barmaqlarını dağınıq saçlarında gezdirir: gören onun ne
problemleri var? He, geceyarısı zeng eden sefeh serxoĢ qızı nezere almamaq
Ģertile. O, ani olaraq qerara gelir ki, qızı xilas elemek lazımdır ve yeri
gelmiĢken, öz qerarında haqlı çıxır. Sonra da qızın ürek bulantısını
müĢahide elemek lazım gelir… ―Ah, Ana, eyni Ģeyi ne qeder tekrarlamaq
olar?‖ – deye tehtelĢüurum acıqlı halda meni çimdikleyir. Mene ele gelir ki,
o, eyneyinin üstünden hirsli halda mene baxır.
Yer ayağımın altından qaçır ve Qrey yıxılmamağım üçün elini
çiynime qoyur. Buzlu suyu sonadek içirem. Onu içdikden sonra üreyim
yene de bulanmağa baĢlayır. Qrey stekanı götürür ve barın piĢtaxtasına
qoyur. Kirpiklerimin arasından görürem ki, o, enli zolaqlı pencek, ketan
köynek ve cins Ģalvar geyinib, ayağında qara ked – ―konvers‖ var. Köyneyin
yaxası açıqdır, sinesindeki tükler görünür. Menim dumanlanmıĢ
tefekkürümde o, çox yaraĢıqlı görünür.
Qrey yeniden elimden tutur. Ah, anacan!.. o, meni reqs
meydançasına dartır. Lenet Ģeytana! Men reqs etmirem. Hiss edirem ki, ona
söykenmiĢem ve rengli Ģüaların altında onun özündenrazı, bir qeder mekrli
tebessümünü görürem. Qrey elini mene uzadır ve keskin Ģekilde dartır: men
onun qolları arasında peyda oluram ve yeniden hereket etmeye baĢlayır,
meni özüyle eylendirerek. Aha! O, ela reqs edir ve teeccübüme baxmayaraq,
onun hereketlerini tekrarlayıram; belke de serxoĢ olduğum üçün. Qrey meni
özüne teref çekir. Yoxsa men onun ayaqları altına yıxılardım. Beynin
hansısa bucağında anamın xeberdarlığı üze çıxır: ―Heç vaxt yaxĢı reqs eden
kiĢilere etibar etme‖.
Biz qelebeliyin

<< 1 ... 54 55 [56] 57 58 ... 108 >>