Onun eyninde ketan
köynek var, yaxalığı ve manjetleri açıqdır.
– Otur, – deye o emr edir ve masa arxasında mene yer gösterir.
Bütün otaqdan keçerek, emr edildiyi kimi, onunla üzbeüz otururam.
Masada yemek ucbatından boĢ yer yoxdur.
– Könlünden ne keçeceyini bilmirdim, buna göre de seher
menyusundan bir neçe yemek növü sifariĢ eledim, – eyri, azca üzrxahlıq
bildiren tebessümle deyir o.
– Bu bedxerclikdir, – deye onun seçiminden heyretlenerek
donquldanıram, eslindese dehĢetli derecede acam.
– He, deme heç, – sesinin ahengi bir qeder günahkarcasınadır.Men feseli, ağcaqayın Ģerbeti ve bekonlu qayğanağı seçirem.
Kristian tebessümünü gizletmeye çalıĢır ve yumurta zülalından olan
omletini yemeye baĢlayır. Yemek çox dadlıdır.
– Çay içirsen?
– He, zehmet olmasa.
O, mene qaynar sulu kiçik çaydanı ve nelbekide ―Ġngilis naharı‖
paketini ötürür. Mat qalmalıdır, hansı çayı xoĢladığımı hele de xatırlayır.
– Saçların nemlidir.
– Feni tapmadım, – utanaraq donquldanıram. Sözün düzü, onu heç
axtarmamıĢdım.
Kristianın dodaqları qaçır.
– Temiz paltar üçün teĢekkür.
– Deymez. Bu reng sifetine düĢür.
Men qızarıram ve baxıĢlarım ellerime enir.
– Bilirsenmi, sen komplimentleri qebul etmeyi öyrenmelisen, – deye
o, mühakimeedici terzde deyir.
– Paltarın pulunu ödemek isteyirem.
O mene ele baxır ki, sanki xetrine deymiĢem. Telesik elave edirem:
– Mene artıq kitablar bağıĢlamısan, yeri gelmiĢken, onları qebul ede
bilmerem. Heç olmasa, mene aldığın paltarın pulunu ödemeye izin ver. –
Ġnamsız terzde gülümseyirem.
– AnasteyĢa, inan ki, sene bu imkanı vere bilmerem…
– Axı sen niye mene hediyye göndermelisen?
– Çünki menimçün bu heç nedir. – onun gözlerinde incik parıltı var.
– Bu hele sebeb deyil, – sakitce cavab verirem. O qaĢını çatır,
gözünü döyür ve qefilden anlayıram ki, biz nese baĢqa bir Ģeyden danıĢırıq,
amma ne haqda – bilmirem. Derhal xatırlayıram…
– O kitabları mene niye gönderdin, Kristian? – sakitce soruĢuram.
O, çengel-bıçağı kenara qoyur ve

<< 1 ... 62 63 [64] 65 66 ... 108 >>