düĢünüb-daĢınmaq olar. Kristian
Qreyin bu sirrini ne qeder tez öyrensem, bir o qeder yaxĢıdır. Sirrini
öyrendikden sonra bir daha onunla temasda olmaq istemesem, onda, sözün
düzü, bu lap yaxĢı olar. ―Özünü aldatmağa deymez, – deye tehtelĢüurum
istehza ile dillenir, – iĢ o qeder pis olmalıdır ki, sen her Ģeyi atıb qaçasan‖.
– Bu gün.
O, qaĢını qaldırır.
– Sen derkerme ağacının meyvesini dadmağa telesen Hevva kimisen.
– Siz mene gülürsünüz, mister Qrey? – deye maraqlanıram.
Özündenrazı eĢĢek.
O, gözlerini qırpır, öz ―blekberi‖sini götürür ve düymeni basır.
– Teylor, mene ―Çarli Tanqo‖ lazım olacaq.
Çarli Tanqo? Bu kimdir?
– Portlendden texminen iyirmi otuzda … yox, qoy Eskalada
gözlesin… Bütün gece.
―Bütün gece!‖
– He. Sabah seher zeng et. Men Portlendden Sietle uçacam.
―Uçacam?‖
– Ehtiyat pilot iyirmi üç otuz.
O, telefonu yere qoyur. Ne ―sağ ol‖, ne de ―Zehmet olmasa‖.
– Ġnsanlar hemiĢe seni etirazsız dinleyir?– He, adeten, eger iĢlerini itirmek istemirlerse.
– Eger senin yanında iĢlemirlerse?
– Menim inandırmaq vasitelerim var, AnasteyĢa. Nahar yemeyini
tamamla. Seni eve aparacam, saat sekkizde, iĢi bitirdikde ise ardınca
―Kleytons‖a gelecem. Biz Sietle uçacağıq.
Gözlerimi dayanmadan döyürem.
– Uçacağıq?
– He, menim helikopterimde.
Ela. Sirli Kristian Qreyle ikinci görüĢüm. Her Ģey qehveden baĢladı,
indise mesele helikopterli gezintilere keçib. ĠĢe bir bax!
– MaĢınla getmek olmaz?
– Yox.
– Niye?
O gülümseyir.
– Çünki men bele isteyirem. Yemeyini tamamla.
Ġndi nece yeyim? Men Kristian Qreyle birge Sietle helikopterle
uçuram. Ve o, menim dodağımı diĢlemek isteyir.
– Ye, – o, sert Ģekilde deyir. – AnasteyĢa, men yemeyin tullanmasına
esla döze bilmirem, tez ol.
– Men bu qeder yeye bilmerem, – özüme haqq qazandırıram.
– BoĢqabında ne varsa, ye. Eger dünen axĢam normal yemek
yeseydin, indi burda olmazdın ve men sene öz sirlerimi bele tez paylaĢmalı
olmayacaqdım – o, dodaqlarını kip sıxır. Deyesen, esebileĢir.
Men qaĢqabağımı

<< 1 ... 65 66 [67] 68 69 ... 108 >>