helikopterleri, onda da, bunda da uçuram.
– Bax a.
Bahalı Ģakerlerdir. Xatırlayıram, o mene bunu müsahibesinde
demiĢdi. Mense mütalieni xoĢlayıram ve herdenbir kinoya gedirem.
Aviasiyadan baĢım çıxmır.
– Çarli Tanqo, daxil ola bilersiz, elaqenin sonu, – dispetçerin sesi
menasız fikirlerimi kesir yarıda kesir. Kristian qerarlı ve sakit Ģekilde ona
cavab verir.
Sietl yaxınlaĢır. Biz artıq Ģeher kenarındayıq. Menzere, doğrudan da,
heyranedicidir. Sietl gece, yüksekden …
– Valehedicidir, düzdür? – Kristian deyir.
Men tesdiqleyici menada baĢımı terpedirem. ġeher qeyri-real
görünür… sanki ona böyük ekrandan baxıram, Xosenin sevimli ―Tiye
üstünde qaçan‖ filmi kimi. Xoseni ve onun meni öpmek üçün etdiyi uğursuz cehdi xatırlayıram. Yeqin, bu, yeterinden artıq amansızlıqdır, her halda, ona
zeng etmek lazım idi. YaxĢı… Sabahadek gözleyer.
– Ġki deqiqeden sonra lazımi yerde olacağıq, – Kristian biganelikle
deyir ve qefilden gicgahlarımdakı qan döyünmeye baĢlayır ve
mesamelerimde adrenalin axır. O, dispetçerle danıĢır, amma men artıq buna
qulaq kesdirmirem. Ġlahi… bir azdan huĢumu itirecem. Taleyim onun
elindedir.
Ġrelide damında helikopter meydançası olan göydelen göründü.
Onun üzerinde ağ herflerle ―Eskala‖ yazılıb. O getdikce yaxınlaĢır,
yaxınlaĢır… menim heyecanım kimi. Ümid edirem onun gözlentilerini boĢa
çıxarmayacam. O ele bilecek ki, men ona layiq deyilem. Gerek Keyte qulaq
asaydım, onun paltarlarından nese götüreydim, amma qara cinsim daha çox
xoĢuma gelir. Eynimde üstden nane rengli bluz köynek ve Keytin
qarderobundan qara pencek var. Tam edebli görkemdir. ―Öhdesinden
gelecem. Öhdesinden gelecem‖, – deye oturacağın kenarından yapıĢaraq
mantra kimi tekrarlayıram.
Helikopter havada asıla qalır ve Kristian onu damdakı meydançaya
endirir. Üreyim köksümden qopur. Özüm de bilmirem mene ne olub: esebi
intizar, sapsağlam gelib çatmağımıza göre rahatlanma, yoxsa uğursuzluq
qorxusu? O, motoru söndürür: perlerin hereketi tedricen lengiyir,

<< 1 ... 79 80 [81] 82 83 ... 108 >>