eden ilk Ģey qoxu olur. Deri ve zeif sitrus etriyle birge
cila iyi gelir. ĠĢıq zeif, boğuqdur. Menbeyi görünmür, dağınıq parlaqlıq
hardansa tavan karnizinden gelir. Tünd-qırmızı rengde boyadılmıĢ divarlar
ve tavan yeterince geniĢ otağın müĢahide ölçüsünü azaldır, döĢeme köhne
ağacdan, lakla örtülüdür. Düz qapının qarĢısında divara xaçvari Ģekilde
fiksasiya kemerleri üçün cilalı qırmızı ağacdan iki hamar lövhe vurulub.
Tavanın altında böyük demir qefesler asılıb, onların sahesi sekkiz kvadrat
futdan az olmaz, qefeslerden ipler, zencirler ve parıldayan qandallar asılıb.
Qapının yanında, divarda iki uzun, sürahiye oxĢar oyma Ģüvül ve nerdivan
var. Üstelik, sayagelmez her cür beller, qamçılar, qırmanclar ve leleklerden
düzeldilen ecaib-qeraib aletler.
Diger terefde ağacdan çox böyük qırmızı komod durur, yeĢikleri
köhne muzey Ģkafları kimi ensizdir. Maraqlıdır, onların içinde ne var?
Amma doğrudanmı men bunu bilmek isteyirem? Uzaq küncde – tündqırmızı
deri üzlü skamya ve onunla yanaĢı divara vurulmuĢ taxta, bilyard
kiyleri üçün altlığa oxĢayan dayaq; diqqetle baxdıqda, onun üstünde
müxtelif uzunluqlu ve qalınlıqlı el ağacları görmek mümkündür. Eks
küncde – oyma ayaqlı, cilalanmıĢ ağacdan masa ve iki benzer ketil.
Lakin otağın böyük hissesini çarpayı tutur. O, ikiadamlıq taxtdan
böyükdür, dörd rezin künclerinde barokko üslubunda sütunları ve yastı taxtrevan
var. Görünür, XIX esre aiddir. Örtük altından daha ne cürse parlaq
zencirler ve qandallar görünür. Çarpayıda melefeler yoxdur, yalnız qırmızı
deri üzlüklü döĢek ve topa halında diger ucda yığılmıĢ qırmızı ipek balıĢlar.
Çarpayının ayaq terefinden bir neçe futluq mesafede, sadece otağın
ortasına, üzüçarpayıya qoyulmuĢ böyük tünd-qırmızı divan var. Çox
qeribedir: Divanı üzüçarpayıya qoymaq... Ve bu an ağlıma batır ki, divan
eslinde otaqdakı bütün mebel arasında en sıradan bir eĢyadır ve men bu
fikirden gülümseyirem. BaĢımı qaldıraraq görürem ki, tavana tesadüfi qaydada yaylı qarmaqlar

<< 1 ... 84 85 [86] 87 88 ... 108 >>