Men – dominantam, – onun baxıĢları göz göre-göre meni yandırıbyaxır.
– Bu ne demekdir? – deye sakitce soruĢuram.
– Bu o demekdir ki, sen könüllü Ģekilde özün üzerinde
hakimiyyetimi tesdiqleyirsen. Her Ģeyde.
EĢitdiyimi derk etmeye çalıĢıram.
– Bunu niye etmeliyem?
– Mene hezz vermek üçün, – deye baĢını yana eyerek o pıçıldayır ve
men onun gülüĢünün kölgesini görürem.
Ona hezz vermek! Ġsteyine bax a! Ağzım açıla qalıb. Kristian Qreye
hezz vermek. Ve birden anlayıram ki, mehz bunu isteyirem. Ġsteyirem ki,
lenet Ģeytana, o, menden mest olsun. KeĢfe bax!
– BaĢqa sözle, isteyirem ki, sen mene hezz vermek isteyesen, – o
xefifce deyir. Sesi mene hipnotik tesir edir.
– Ne cür? – boğazım quruyub. YaxĢı, ―hezz‖ sözünü baĢa düĢürem,
Amma bunun kraliça Elizabet dövrüne aid iĢgence otağına ne aidiyyeti var?
Cavabı bilmeliyemmi?
– Menim qaydalarım var ve men isteyirem ki, sen onları öz faydan
ve menim hezz almağımdan ötrü icra edesen. Eger senden razı qalsam,
mükafat alacaqsan. Hezz almasam, seni cezalandıracağam, sen de bunu
yadda saxlayacaqsan, – deye o pıçıldayır.
Men qamçılar üçün altlığa baxıram.
– Bes bu nedir? – qamçılardan birini öz etrafımda gezdirirem.
– Stimulverici vasiteler. Mükafat ve ceza.
– Demeli, öz iradeni mene sırımaq sene xoĢ gelir?
– Sen mene etibar etmelisen ve könüllü Ģekilde tabe olmalısan. Ne
qeder itaetkar olsan, men bir o qeder hezz alacam, bu çox sadedir.– YaxĢı, bes men bundan ne qazanacağam?
O, demek olar ki, günahkar görkemle çiyinlerini çekir.
– Meni.
Ġlahi!.. Kristian elini saçlarında gezdirir.
– Senin görünüĢünden heç ne anlamaq olmur, AnasteyĢa, – o, acıqlı
halda deyir. – Gel fikirlerimizi cemlemek üçün aĢağı enek. Burda sene sakit
baxa bilmirem.
O, elini mene uzadır, amma indi onu tutmağa qetiyyetim çatmır.
Keyt dedi ki, o tehlükeli adamdır ve o, tamamile haqlı idi. O, bunu
hardan öyrenib? Kristian heyatım üçün tehlüke menbeyidir, çünki men ―he‖
demeye hazıram. Amma varlığımın bir hissesi bunu istemir.

<< 1 ... 86 87 [88] 89 90 ... 108 >>