yığılır. – Tecrübesiz
olduğunu bilirdim, amma bakireliyini deyil!.. – o, bu sözü söyüĢ kimi
teleffüz edir. – Lenet Ģeytana, Ana, men sene her Ģeyi gösterdim … – o ah
çekir. – Ġlahi, meni efv et. Sen heç öpüĢmüsen, menimle olanı hesaba
almasaq?
– Elbette, öpüĢmüĢem, – özümü tehqir olunmuĢ kimi göstermeye
çalıĢıram. – He… iki defe – Ve o eziz adam seni tovlayarken ağlını baĢından almayıb?
Anlamıram! Senin iyirmi bir yaĢın var. Demek olar ki, iyirmi iki. Sen gözelgöyçeksen,
– o, yeniden saçlarını didiĢdirir.
―Gözel-göyçek‖. Men hezzden alıĢıb-yanıram. Kristian Qrey meni
gözel hesab edir. Yeniden baxıĢlarım perçimlenmiĢ barmaqlarıma zillenir,
sefeh gülüĢümü gizletmek üçün. ―Yeqin ki, o, uzağı pis görür‖, deye
tehtelĢüurum baĢını qaldırır. Ona ehtiyacım olduqda gören harada idi?
– Ve sen tam ciddilikle ne edeceyimi müzakire edirsen menimle,
halbuki heç bir tecrüben yoxdur? – o, üzünü turĢudur. – Sen seks
istemirdin? XahiĢ edirem, izah ele.
Çiyinlerimi çekirem.
– He, bilmirem, nese heç kimle buna gelib çıxmamıĢıq. – Yalnız
seninle. Sen de bedheybet çıxdın. – Niye mene hirslenirsen? – az qala,
pıçıltı ile soruĢuram.
– Men sene deyil, özüme hirslenirem, ele bilirdim… – Kristian ah
çekir. O, derinliyine qeder gözlerimin içine baxır, sonra baĢını yelleyir. –
Sen getmek isteyirsen?
– Yox, eger sen getmeyimi istemirsense, – deye cavab verirem.
Yooox… Men getmek istemirem…
– Elbette, yox. Yanımda olmağın mene xoĢdur, – deye o,
qaĢqabağını tökür ve saata baxır. – Artıq gecdir… yene de dodağını
diĢleyirsen, – deyir Kristian xırıltı ile ve mene müĢteri gözü ile baxır.
– BağıĢla.
– Üzr isteme. Sadece men de onu diĢlemek isteyirem. Möhkem.
Men ağzımla havanı tuturam… niye o, bunu deyir, bir halda ki
istemir men iĢe düĢüm?
– Yanıma gel, – deyir.
– Ne?
– Biz veziyyeti ele bu an düzelderik.
– Hansı menada? Hansı veziyyeti?
– Senin veziyyetini. Ana, men seninle seviĢmek isteyirem.– О!
DöĢeme ayağımın altından qaçır. Yerimde donub-qalıram.
– Eger

<< 1 ... 93 94 [95] 96 97 ... 108 >>