ilin ―Blanje Qrand Anne
Roze‖si... – Kristian hezzle deyir.
– Fincanlarda.
О gülümseyir.
– Düzdür. Universiteti bitirmen münasibetile tebrik edirem,
АnasteyĢa.
Fincanlarımızı toqquĢdururuq ve Kristian bir qurtum alır, mense
Ģerabı teslimçiliyimin Ģerefine içmeyimiz fikrinden qurtula bilmirem.
– Sağ ol, – sakitce deyir ve Ģampanı dadıram.
О eladır, Ģübheye yer yoxdur.
– Belke yol verilen hedleri müzakire edek? – teklif edirem.
Kristian gülümseyir, üzüm allanır.
– Sen hemiĢeki kimi ezmkar ruhdasan.
281
www.vivo-book.com
О elimden tutur, divana sarı aparır, özü oturur ve meni yanında
eyleĢdirir.
– Atalığın yaman qaraqabaq adamdır.
Ох… demeli, yolverilen hedleri hele müzakire etmeyeceyik. Men
tez-telesik onu mehv etmek isteyirem; heyecan içimi parçaladı.
– Sen onu valeh etmisen, az qala ağzına girecekdi.
Narazı halda dodaqlarımı ĢiĢirirem. Kristian asta sesle gülür.
– Yalnız ona göre ki, men balıq ovlaya bilirem.
– Hardan bildin ki, o heris balıq ovu heveskarıdır?
– Sen demiĢdin, biz qehve içerken.
– Doğrudan?
Daha bir qurtum içirem. Göresen, Kristian bütün bunları nece yadda
saxlayır? Hm, Ģampan heqiqeten eladır.
– Sen qebulda Ģerab içmisen? – soruĢuram.
Kristian sifetini eyir.
– He. Küpünedek içirler.
– Onu dadarken seni düĢünürdüm. Sen nece Ģerab bilicisi olmusan!..
– Men esla bilici deyilem, АnasteyĢa. Sadece, xoĢum gelen
Ģeylerden baĢ çıxarıram.
Onun boz gözleri gümüĢü Ģöleyle parlayır ve onların baxıĢından
üzüm allanır.
– Bir az da? – Ģampanı nezerde tutaraq Kristian soruĢur.
– He, zehmet olmasa.
Kristian gözel hereketle yerinden qalxır, ĢüĢeni götürür ve fincanımı
doldurur. О nedi, meni keflendirmek isteyir? ġübheyle ona baxıram.
– Otaq, demek olar ki, bomboĢ görünür, her Ģeyi qablaĢdırmısınız?
– Demek olar ki.
– Sabah iĢleyirsen?
– He, mağazada sonuncu günümdür.
– Size köç meselesinde kömek ederdim, amma bacıma söz vermiĢem
ki, onu hava limanında qarĢılayacam.
282
www.vivo-book.com
Оy, bax bu, esl xeberdir!
–

<< 1 ... 105 106 [107] 108 109 ... 313 >>