Mia ġenbe günü tezden Parisden gelir. Sabah Sietle gedirem,
amma eĢitdik ki, Eliot size kömek edecek.
– He, Keyt sevincden göyde uçur.
Kristian üzünü turĢudur.
– Keyt ve Eliot... kimin ağlına gelerdi? – o donquldanır, hansısa
sebebden bu, onun heç xoĢuna gelmir. – ġenbe günü Sietlde görüĢe ne
deyirsen?
―Bu hedleri ne vaxt müzakire edeceyik, göresen?‖ – baĢımda bu fikir
dolaĢır ve men cavab verirem:
– Men bir-iki müsahibeye getmeliyem... tecrübe keçmek isteyirem.
– Bunu mene indi demek gerek idi? – О, qaĢlarını qaldırır.
– E-e-e… indi deyirem de.
Kristian gözlerini qırpır.
– Müsahibe harda olacaq?
Onun bilmesini istemirem, birden öz nüfuzundan istifade eder.
– NeĢriyyatlarda.
– NaĢirlikle meĢğul olmaq isteyirsen?
Qorxa-qorxa baĢımla tesdiqleyirem.
– He? – О mene baxır, növbeti informasiyanı sebrle gözleyir.
– Ne ―he‖?
– Özünü axmaq yerine qoyma, АnasteyĢa, hansı neĢriyyatlarda? – o
acıqlanır.
– En kiçiklerde, – donquldanıram.
– Niye menim bunu bilmemeyimi isteyirsen?
– Nüfuzdan sui-istifade.
О, üz-gözünü turĢudur.
– О-o, indi sen özünü axmaq yerine qoyursan.
О gülür.
– Kim, men? Cesarete bax a! Ġç, gel bu hedleri müzakire edek.
283
www.vivo-book.com
Krtistian cibinden ismarıĢımın daha bir kağız nüsxesini ve siyahını
çıxarır. Nedi, o, bu kağızları hemiĢe cibinde gezdirir? Xatırlayıram ki,
mende qalmıĢ penceyinde de bir cüt vereq qalmaqdadır. Lenet Ģeytana,
onları unutmamaq lazımdır. ġampan olan fincanı boĢaldıram.
Kristian mene becid nezer yetirir.
– Yene?
– He, zehmet olmasa.
О, özündenrazı halda gülümseyir, butulkanı götürür ve yerinde
donub-qalır.
– Bu gün yemek yemisen?
О-o, yox, yene dediyinden yapıĢdı!
– He, Reyle üç cür yemek yemiĢik.
Göz qapaqlarımı endirirem. ġampandan cesaretlenmiĢem. О, mene
teref eyilir, çenemden tutur ve düz gözlerimin içine baxır.
– Bir de bele elesen, o deqiqe dizlerini yana qatlayaram.
Ne?!
– Оy! – nefesimi buraxır ve görürem ki, onun gözleri ehtirasdan od
saçır.
– Оy! – Kristian meni

<< 1 ... 106 107 [108] 109 110 ... 313 >>