Ģeyi ağrıyla bağladığın. Bu hezzdir. Meger
indiyedek ağrı keçirmemisen?
Üzüm odlanır.
– Yox.
– Bax görürsen. Qulaq as, bu gün seher deyirdin ki, daha çox
isteyirsen.
Qefilden o dayanır; deyesen, özünü azca itirib.
Bax ha! Bu ne anlam verir?
О, bileyimi sıxır.
– Biz bunu kenizim olmadığın günlerde de sınaya bilerik. Bilmirem
ne alınacaq, bilmirem... birini o birinden nece ayırmaq olar?.. Güman ki, heç
ne alınmayacaq, amma men sınamaq isteyirem. Deyek ki, heftede bir gece.
Pis fikirleĢmeyib a! Çenem yere deyir, tehtelĢüurum heyretdedir.
Kristian Qrey ―daha çox‖a razıdır! О sınamaq isteyir! TehtelĢüurum divanın
arxasından boylanır, amansız yırtıcı simada evvelki kimi sarsıntı ifadesi var.
– Ancaq bir Ģertim var, – Kristian ehtiyatla deyir.
– Hansı? – nefesimi buraxıram. Men razıyam. Ġstediyin her Ģey.
– Universiteti bitirmeyin münasibetile aldığım hediyyeni sidq-ürekle
qebul edeceksen.
Qelbimin derinliyinde bunun ne olduğunu bilirem. Bütün bedenimle
ürpenirem.
– Gedek, – Kristian emr edir ve sıçrayıĢla meni ayağa qaldırır.
О, gödekceni çıxarır, onu çiynime atır ve meni qapıya doğru aparır.
Evin yanında qırmızı bir maĢın dayanıb – ikiqapılı kompakt ―Audi‖.
291
www.vivo-book.com
– Bu senindir. Tebrik edirem, – Kristian deyir, meni özüne teref
çekir ve saçlarımı öpür.
О, mene lenete gelmiĢ avtomobil alıb, görünüĢe göre, tepteze. Kitab
az idi, indi de bu! KarıxmıĢ halda maĢına baxır ve ne hiss etdiyimi anlamağa
çalıĢıram. Bir terefden, baĢlıca hissim – qezebdir, ikincisi – Kristiana
minnetdarlıq... Onun hereketinden heyretdeyem, amma yene de baĢlıca hiss
– qezeb mene hakim kesilib. He, men qezeblenirem, xüsusen kitablarla bağlı
ona dediyim bir yığın sözden sonra… amma o, bu maĢını haçan alıb.
Kristian elimden tutur ve cığırla yeni avtomobile doğru aparır.
– АnasteyĢa, senin ―Folksvagen‖in çox köhnedir ve düzünü desek,
çox tehlükelidir. Her Ģeyi yoluna qoya bileceyim halda baĢına bir iĢ gelse,
özümü bağıĢlaya bilmerem.
О susur ve

<< 1 ... 111 112 [113] 114 115 ... 313 >>