bilmirem. Bax
a… hele de sağam. Daha dözümüm yoxdur, fikirleĢdiyimi elemeye bele.
Daxili ilahem boĢluqdadır… he, en azı, sesi eĢidilmir. Kristian saçlarımı
iyleyerek derinden nefes alır.
– Ela, balaca, – sesindeki sevinc hissiyle o pıçıldayır.
Onun sözleri meni ―Hitman‖ otelindeki yumĢaq, tüklü mehrebaya
bükür ve men sevinirem ki, Kristian razıdır. О, maykamın bretelini dartır.
– Doğrudanmı sen bunda yatırsan?
– He, – yuxulu halda teleffüz edirem.
– Bele bir gözel ipek-qumaĢ paltar geymelidir. Seni mağazalarda
gezdirecem.
– Libasım meni tam qane edir, – qezeblenmeye çalıĢaraq
donquldanıram.
О, yene baĢımı öpür.
– Baxarıq.
309
www.vivo-book.com
Daha bir neçe deqiqe, belke de saat uzanıqlı qalırıq ve deyesen, men
mürgüleyirem.
– Men getmeliyem. – Kristian dodaqları ile xefifce alnıma toxunur. –
Özünü nece hiss edirsen?
Hansısa müddet onun sualını düĢünürem. Yanbızlarım od tutub
yanır, amma qeribe olsa da, özümü yaxĢı hiss edirem, doğrudur, taqetim heç
qalmayıb. Qefilden, yeterince aĢağılayıcı derketme. Heç ne anlamıram.
– YaxĢı, – pıçıldayıram. Daha heç ne demek istemirem.
Kristian ayağa qalxır.
– Hamam otağı hardadır?
– Dehlizle sola.
О, yerden prezervativi götürür ve çöle çıxır. Gücle yerimden qalxır
ve meĢq Ģalvarını geyinmirem. Parçanın toxunuĢundan arxamın derisi azca
göyneyir. Meni öz reaksiyam utandırır. Kristianın sözlerini xatırlayıram
(bunu deqiq ne vaxt dediyini xatırlamıram): yaxĢıca köteklenmeyle halım
derhal yaxĢılaĢacaq. Bu nece mümkündür ki? Hergah, qeribe olsa da, o
haqlıdır. Cezadan heyranlıq keçirdiyimi deye bilmerem, sözün düzü, neye
desen hazıram, birce ağrı çekmeyim, amma indi… Qeribe, amma
memnunluq ve tehlükesizlik hissi duyuram. Heç ne anlamıram.
Kristian içeri daxil olur. Utandığımdan onun üzüne baxa bilmirem,
buna göre de gözlerimi ellerime zillemiĢem.
– UĢaq yağı tapmıĢam. Gel yanına çekim.
Ne?
– Lazım deyil, her Ģey normaldır.
– АnasteyĢa, – xeberdaredici sesle deyir o.
Gözlerimi süzdürmek

<< 1 ... 125 126 [127] 128 129 ... 313 >>