isteyirem, amma vaxtında bundan vaz
keçirem. Üzü çarpayıya dayanıram. Kristian yanaĢı oturur ve ehtiyatla meĢq
Ģalvarımı eynimden çıxarır: növbeti defe. ―Yuxarı-aĢağı, qehbenin tumanı
kimi‖, – tehtelĢüurum meni cırnadır. Fikren onu harasa uzaqlara
gönderirem. Kristian ovcuna bir qeder uĢaq yağı basıb tökür ve qayğıkeĢ
nevaziĢle onu derime sürtür. Bax a, bu cür universal mehsuldan hetta
310
www.vivo-book.com
makiyajın silinmesinde de, ĢapalaqlanmıĢ g.. derisinin yanğısını
sakitleĢdirmek üçün de istifade olunur.
– Sene toxunmağı xoĢlayıram, – Kristian pıçıldayır ve etiraf etmeye
mecburam ki, onun toxunuĢu menim de xoĢuma gelir.
– Vessalam, – deyir o ve Ģalvarı yuxarı çekir.
Saata nezer yetirirem. On birin yarısı.
– Getmek vaxtıdır.
– Seni ötürerem.
Evvelki kimi üzüne baxa bilmirem. О, elimden tutur ve qapıya sarı
aparır. XoĢbextlikden Keyt hele evde deyil. Ola bilsin ki, hele de
valideynleri ve Ġtanla Ģam yemeyi yeyir. Semimi-qelbden sevinirem ki, nece
cezalandırıldığımı o eĢitmeyib.
– Meger Teylora zeng etmeli deyilsen? – baxıĢımı yana çekerek
soruĢuram.
– Teylor saat doqquzdan burdadır. Üzüme bax, – Kristian pıçıldayır.
Gözlerimi qaldırıb ona zillemeye özümü mecbur edirem ve heyran
baxıĢlarla üz-üze gelirem.
– Ağlamamısan, – Kristian sakitce deyir, sonra meni qucaqlayır,
ehtirasla öpür ve dodaqlarıma pıçıldayır, – bazar günü...
Onun sesinden tehdid qarıĢıq ved oxunur. Cığırla nece getdiyine ve
qara ―Audi‖ye nece oturduğuna baxıram. О, geriye boylanmır. Qapını örtür
ve kömeksiz halda menzilin qonaq otağında qalıram, burda cemi iki geceni
keçirmeyimiz qalır. Texminen dörd il burada xoĢbext heyat sürmüĢem…
amma indi, heyatımda ilk def, özümle tekbetek qaldıqda özümü narahat ve
pis hiss edirem. Belke men gerçekden çox uzaqlaĢmıĢam? Zahiri rahatlığım
arxasında göz yaĢı denizi gizlenib. Bedbextlik ondadır ki, men heç oturub
düz-emelli ağlaya da bilmirem. Dayanmağa mecburam. Artıq gecdir, amma
anama zeng etmek qerarına gelirem.
–

<< 1 ... 126 127 [128] 129 130 ... 313 >>