balaca, bunu menimçün ele, – Kristian diĢleri arasından
nefesini buraxır ve sesindeki ehtiraslı yalvarıĢ kasanı daĢdırır.
QıĢqırıram – sözsüz, coĢqun feryad – GüneĢe, istiye toxunarken,
fırlanıram ve nefesi kesilmiĢ halda yere yıxılıram. Kristian dartınır ve
431
www.vivo-book.com
orqazma çataraq qefilden dayanır. Sonra bileklerimi sıxır ve halsız
veziyyetde üstüme serilir.
О… bunu gözlemirdim. Yer küresinde, asta-asta eĢyaya çevrilirem.
– Lenet Ģeytana, menimle neyleyirsen? – Kristian pıçıldayır,
burnuyla boynumu delir. – Meni ovsunlamısan, Аna.
О, bileklerimi buraxır ve men barmaqlarımı onun saçlarına
keçirirem, yavaĢca yüksekliyi itirir, amma hele de onu ayaqlarımla
saxlayıram.
– Yox, sen meni ovsunlamısan, – pıçıldayıram.
Kristian gözlerini qaldırır, о utanır, demek olar ki, ürküb. Ovucları
ile baĢımı tutur.
– Sen… menimsen, ancaq… menim, – kesik-kesik deyir o. – BaĢa
düĢürsen?
О ele qısqanc, ele heyecanlıdır ki... esl fanatik. Onun coĢqusu qefil
ve dağıdıcıdır. Ona ne olub?
– Seninem, senin, – onun coĢqunluğu ile deyirem.
– Corciyaya mütleq uçmalısan?
BaĢımla yavaĢ-yavaĢ tesdiqleyirem. Ve qefilden üzündeki ifade
deyiĢir; sanki pencereleri qapatdılar. Kristian birden-bire ayağa qalxır, meni
kederlenmeye mecbur edir.
– Ağrıdır? – О, mene sarı eyilir.
432
www.vivo-book.com
– Lap az, – etiraf edirem.
– Ağrıtması yaxĢıdır. – Onun gözleri alovlanıb yanır. – Menim,
yalnız menim harda olduğumu unutmağa imkan vermir.
Kristian çenemi qaldırır ve acgözlükle dodaqlarımı öpür, sonra qalxır
ve elini mene uzadır. Yerde cığara paketini görürem.
– ―Boyskaut hemiĢe hazırdır‖, – yavaĢca deyirem.
О, qayğılı halda mene baxır. Paketi döĢemeden qaldırıram.
– KiĢi ümid etmelidir, АnasteyĢa, arzulamalıdır ve ne vaxtsa arzu çin
olur.
Onun gözleri od saçır. Kristianı anlamıram. Eyforiyam tedricen
heçliye dönür. Onu ne narahat eleyir?
– Demeli, bu, arzuladığın Ģey idi? – atmosferin gerginliyini aradan
qaldırmaq üçün quru terzde

<< 1 ... 206 207 [208] 209 210 ... 313 >>