eline götürür ve böyük barmağını elimin içinde orabura
gezdirir. Utanıram. Elektrik cereyanı derimin altına nüfuz edir, qanımı
odlayır, isti bedenimin her yerine yayılır. Biz iki gün görüĢmemiĢik. Ġlahi...
onu isteyirem. Teneffüsüm süretlenir. Gözümü döyür, utancaq halda
Kristiana baxıb gülümseyirem, onun heykelteraĢ eliyle yonulmuĢ dodaqları
da tebessümden qaçır.
– Ele bilirdim ki, seni heyretlendirecem, АnasteyĢa, amma hemiĢe
olduğu kimi, burda peyda olmaqla sen meni heyretlendirdin.
Gözlerimi anama sarı yönelderek görürem ki, o, baxıĢlarını
Kristiandan çekmir. Besdir, ana! Kristian ekzotik kiçik heyvan deyil. baĢa
düĢürem, heç vaxt boyfrendim olmayıb, Kristianı ise Ģerti olaraq boyfrend
adlandırmaq olar, amma bunu derk elemek çetindir ki, men bu cür kiĢini
özüme cezb elemiĢem? ―Bu kiĢini? Onu celb elemek asan iĢ deyil, sen bir
ona bax‖, – tehtelĢüurum diĢlerini qıcayır. Ağzını yum, senden soruĢan
olmadı!
– Size mane olmaq istemirem. Ġçkini içib qaçıram. ĠĢlerim var, –
Kristian qerarlı deyir.
– Kristian, Ģadam ki, tanıĢ olduq, – anam sesini özüne qaytarır. –
Аnа haqqınızda ele mehebbetle danıĢırdı ki...
– Doğrudan?
500
www.vivo-book.com
Kristian qaĢlarını qaldırır, üzünde özündenrazı ifade var, mense yene
reng verib-reng alıram.
Ofisiant içkilerle yaxınlaĢır.
– ―Hendriks‖, ser, – tezyiqle deyir o.
– Çox sağ olun, – Kristian deyir.
Esebi halda ―Kosmo‖nu baĢıma çekirem.
– Corciyaya çoxdan gelmiĢsiniz? – anam soruĢur.
– Cüme gününden, missis Adams.
– Sabah bizimle Ģam yemeyi yemek isterdinizmi? Ve xahiĢ edirem,
men Karla çağırın.
– Memnuniyyetle, Karla.
– Lap yaxĢı. BağıĢlayın, bir deqiqelik çıxmalıyam, üzüme el
gezdirmek lazımdır.
Ana, axı sen indice ordan qayıtmısan! Meyus halda arxasınca
baxıram.
– Belelikle, sen hirslenirsen ki, köhne dostumla Ģam yemeyi
yemiĢem, he? – Kristian mene odlu-alovlu nezer yetirir, elimden tutur ve
incelikle her bir barmağımı öpür.
Ġlahi, birce burda yox!
– He, hirslenirem, – pıçıldayıram,

<< 1 ... 238 239 [240] 241 242 ... 313 >>