menasında.
Kristian kederle mene baxır, amma deyesen, inadkarlığımdan çox
teeccüblenib.
Hele de nefes ala bilmem qeribedir. Havanı sinemden çöle
buraxdıqda ise köhne kise kimi otururam. Tanrıya Ģükür! O ifriteni sevdiyini
deseydi, baĢıma ne iĢ gele bilerdi?
– Sen doğrudan da ilahesen, yaĢılgöz ilahe, АnasteyĢa.
– Mene lağ edirsiniz, mister Qrey?
509
www.vivo-book.com
– Buna cesaret elemerem.
О, ezemetle baĢını yelleyir, amma gözlerinde decel qığılcımlar var.
– Edirsiniz. Hem de tez-tez.
Kristianın dodağı qaçır: onun öz sözlerini özüne qaytardığım üçün.
Boz gözler qaralır.
– Besdir dodağını diĢledin. Menim otağımdasan, menimle üç gün
olmamısan ve seni görmekçün uzun yol qet elemiĢem.
Kristianın sesi yumĢalır.
Onun ―blekberri‖si uğuldayır, amma o, heç ekrana baxmadan
telefonu söndürür. Teneffüsüm süretlenir. Görürem o, neye eyham vurur...
amma axı biz söhbet elemeye hazırlaĢırdıq! Kristian mene doğru bir addım
atır, baxıĢlar yırtıcı ve hissiyyatlıdır.
– Seni isteyirem, АnasteyĢa. Sen de meni isteyirsen. ona göre de
burdasan.
– Men, doğrudan da, heqiqeti bilmek isteyirdim, – müdafie
olunaraq pıçıldayıram.
– Heqiqeti bildikden sonra burda qalacaqsanmı? Yoxsa
gedeceksen?
О lap yanıma gelir ve men od tutub yanıram.
– Qalacam, – baxıĢlarımı qaldıraraq pıçıldayıram.
510
www.vivo-book.com
– О-o, inanmaq isterdim, – Kristian yuxarıdan-aĢağı mene baxaraq
deyir. – Etiraf ele, mene möhkem acıqlanmısan.
– He.
– Xatırlamıram ki, doğmalardan baĢqa kimse mene acıqlansın. Bu,
xoĢuma gelir.
Barmaqaltılarını yanağımda gezdirir. Ġlahi, onun yaxınlığı,
heyecanverci qoxusu! Biz söhbet elemeye hazırlaĢırdıq, amma üreyim ele
delicesine döyünür ki; qanım coĢur, Ģehvani istek bütün bedenimi bürüyür.
Kristian eyilir ve burnunun ucunu çiynimden qulağımacan gezdirir,
barmaqları ise saçlarımı darayır.
– Biz söhbet elemeye hazırlaĢırdıq, – pıçıldayıram.
– Sonra.
– Sene o qeder çox Ģey demeliyem ki...
– Men de.
О, ince terzde qulağımın sırğalığını

<< 1 ... 243 244 [245] 246 247 ... 313 >>