açıq-aĢkar görünür ki, öz sirlerini menimle bölüĢmek fikri
yoxdur. Ümidlerim boĢa çıxdı... Meni esmece tutur. Kristian özüne nifretle
coĢub-daĢır. Demeli, missis Robinson ne vaxtsa onu sevib. Lenet Ģeytana…
indi de onu sevir? Heyecanla köks ötürürem, sanki kimse ayağını qarnıma
soxub.
– O, hele de seni sevir?
– Çetin ki... – Kristian qaĢqabağını tökür, sanki heç vaxt bu haqda
düĢünmeyib. – Ne qeder tekrarlamaq olar: bu, çoxdan olub. Men keçmiĢi
deyiĢe bilmerem, hetta istesem bele. O, meni özümden xilas edib. – Kristian
acıqlı halda yaĢ elini saçında gezdirir. – Bunu heç kimle müzakire
etmemiĢem. Doktor Flinn istisna olmaqla. Bunu sene danıĢmağımın yegane
sebebi budur: isteyirem ki, mene inanasan.
520
www.vivo-book.com
– Ġnanıram, amma daha çox bilmek isteyirem! Her defe seninle
danıĢmaq istedikde meni özünden iteleyirsen.
– Ah... Tanrı xatirine, АnasteyĢa, neyi bilmek isteyirsen? Men ne
etmeliyem ki? – Onun gözleri alıĢıb-yanır, hergah sesi sakitdir, görürem ki,
Kristian qezebini gücle ram edir.
Tez baxıĢlarımı suyun altındakı ellerime doğru endirirem. Köpükler
partlamağa baĢlayır.
– Men sadece, seni anlamağa çalıĢıram, sen menimçün tapmacasan.
Ve xoĢbextem ki, suallarıma cavab verirsen.
Belke meni ağılsızlığa sövq eden ―Kosmopoliten‖ günahkardır,
amma aramızdakı mesafe mene dözülmez görünür. Ona doğru yaxınlaĢır,
baĢımı sinesine qoyuram, derim derisine deyir. Kristian qeddini düzeldir ve
heyecanla mene baxır, sanki men onu diĢlemek isteyirem. Bax bu cür daha
yaxĢıdır! Daxili ilahem sakit maraqla Kristianı seyr edir.
– XahiĢ edirem, mene acıqlanma, – pıçıldayıram.
– Acıqlanmıram, АnasteyĢa. Sadece, men bu cür sorğu-suala
öyreĢmemiĢem. Bu vaxtacan ancaq doktor Flinn ve... – О hıqqanır ve
qaĢlarını çatır.
– Missis Robinson? Yalnız onunla semimi olursan? – Ġndi qezebi
ram etmeye çalıĢıram.
– He.
521
www.vivo-book.com
– Ne haqda danıĢırsınız?
Suyu yere sıçradaraq Kristian qeddini düzeldir, çiyinlerimi
qucaqlayır ve vannanın

<< 1 ... 249 250 [251] 252 253 ... 313 >>