görürem; eniĢ-uçuĢ zolaqları... yeniden Ģosenin
üzerinden adlayırıq.
– Möhkem ol, balaca, indi silkelenmeye baĢlayacaq.
Sonuncu daire, güclü tekan ve biz quduz süretle otlaq üzerine enirik,
titremeden diĢlerimizi bir-birine döyerek. Nehayet, planer dayanır ve
silkelenib sağ böyrü üste yıxılır. Men rahatlanaraq derinden köks ötürürem.
Kristian qapağı qaldırır, kabineden çıxır ve qeddini düzeldir.
– XoĢuna geldimi? – o soruĢur, boz gözlerdese qığılcımlar oynaĢır.
Kristian eyilir, menim stroplarımı açır.
– Elbette, çox sağ ol, – nefesimi buraxıram.
– Bu gün sene daha çoxunu verdimmi? – ümidle soruĢur.
– Hetta yeterinden artıq, – pıçıldayıram ve o gülümseyir.
– Bura gel.
Kristian elini uzadır ve men kabineden çıxıram.
Yere tullanmağa macal tapmamıĢ meni qucaqlayır. Bir eli saçlarımı
geri dartır, baĢımı arxaya sallamağa mecbur edir, o biri eli küreyimle aĢağı
enir. Kristian meni öpür, uzun-uzadı ve ehtirasla, onun dili ağzımın içine
557
www.vivo-book.com
girir, teneffüsü xırıltılı olur… Aman Tanrım, ereksiya... axı biz
meydançanın ten ortasında dayanmıĢıq! Amma dünya vecime deyil. Ellerim
onun saçlarında daraqlanır, Kristianı daha da mene doğru çekir. Onu burda
isteyirem, indi, yerde. O menden qopur, ehtirasdan qaralmıĢ gözleriyle –
inad istek. Nefesim tutulur.
– Nahar, – o, ehtirasla pıçıldayır.
Onun dodaqları ile müqayisede bekonlu qayğanaq haram team kimi
görünür. Bunu nece bacarır?.. Kristian çönür, elimden tutur ve celd maĢına
doğru addımlayır.
– Bes planer?
– Onunla meĢğul olan tapılar, – qısaca deyir. – Biz yemek yemeliyik.
Yemek! O, hansı yemekden danıĢır, axı men Ģehvetden yanıb kül
oluram?
– Di gedek, – Kristian gülümseyir.
Onu heç vaxt bu cür görmemiĢem... baxmağa deyer. Biz yanaĢı
addımlayırıq, sifetimde sefeh gülüĢ ifadesi donub-qalıb. Men Disneylendde
Reyle keçirdiyimiz günü xatırlayıram. O vaxt on yaĢım vardı. deyesen, bu
gün o zamandan pis keçmedi.
Biz Savannaya qayıdırıq. Telefonumdan siqnal eĢidilir. He,

<< 1 ... 267 268 [269] 270 271 ... 313 >>