edirem, her Ģey yaxĢı olacaq. YaxĢı yol!
– Salamat qal, balaca, – nefesini buraxır ve men yeniden öz
Kristianımın sesini eĢidirem. Sonra telefon danıĢığı bitir.
Yo-ox. Onun sonuncu problemi menim bakireliyim idi. Ġlahi, ümid
edirem, bu defe oxĢar bir Ģey yoxdur. Anama baxıram. Onun coĢqusu
heyecanla evezlenir.
– Bu Kristian idi, o, Sietle qayıtmalı oldu. ġam yemeyine gele
bilmeyeceyine göre üzrxahlıq eledi.
– Heyif, ezizim! Amma biz barbekyunu texire salmarıq, senin yeni iĢ
yerini ―yuyarıq‖. Men her Ģeyi tefsilatıyla bilmeliyem.
572
www.vivo-book.com
AxĢam anamla hovuz kenarında uzanmıĢıq. Ġndi, artıq mister
Meqabaksla Ģam yemeyi tehlükesi arxada qaldıqdan sonra, о rahatlanır;
demek olar ki, üfüqi veziyyetedek. Heç olmasa, azca özümü güne vermek
isteyirem ve dünenki gece, bugünkü seher haqda düĢünürem. Kristian haqda
düĢünürem ve dodaqlarım ixtiyarsız olaraq qaçır. Söhbetimizi ve
elediklerimizi... onun elediyini xatırlayıram ve dodaqlarım daha geniĢ qaçır.
Kristian çox deyiĢib, bunu inkar etse de... Ancaq mene daha çox Ģey
vereceyini etiraf edir. Bu, ne vaxt baĢ verib? Bezen uzun mektublar yazan
Kristian ve dünenki Kristian – müxtelif adamlardır. Mensiz o, ne iĢle
meĢğul olub? Qefilden otururam, az qala ―Doktor Pepper‖i dağıdacaqdım. O
nahar edib… hemin qadınla. Yelenayla.
Ġblis!
Meni titreme tutur. O qadın Kristiana ne deyib? Axı niye men milçek
deyilem ve divara qonaraq onların söhbetine qulaq asa bilmirem? Sonra da
birbaĢ Ģorbaya, ya da Ģerab dolu qedehe düĢe bilmirem ki, Yelenanı
zeherleyim!
– Noolub, Ana, ezizim? – anam özüne gelerek soruĢur.
– Heç ne, sadece deli oluram. Saat neçedir, ana?
– Texminen yeddinin yarısı, ezizim.
Hm… teyyare hele yere enmeyib. Ondan soruĢum? Belke mesele
Yelenada deyil? Men buna ümid edirem. Yuxuda ne demiĢem? Lenet…
573
www.vivo-book.com
merc gelirem ki, bir neçe menasız söz demiĢem. Bununla bele, ümid edirem
ki, deyiĢiklikler Kristianın qelbinde baĢ verir ve bunun hemin qadına
aidiyyatı

<< 1 ... 274 275 [276] 277 278 ... 313 >>