yeyirik.
599
www.vivo-book.com
– Yene Ģerab isteyirsen? – Kristian soruĢur, onun gözleri parlayır.
– Bir az.
―Sankarre‖nin tamı keskin ve Ģirindir. Kristian özü ve menimçün
Ģerab süzür.
– Problemin... m-m-m... nece oldu? –ehtiyatla soruĢuram.
О, qaĢlarını çatır.
– Nezaretden çıxdı, – sakitce deyir. – Amma sen narahat olmaya
bilersen, АnasteyĢa. Bu gün axĢam seninçün bezi Ģeyler hazırlamıĢam.
– Hazırlamısan?
– Ġsteyirem ki, on beĢ deqiqeden sonra meni oyun otağında
gözleyesen.
Kristian ayağa qalxır ve yuxarıdan-aĢağı mene baxır.
– Öz otağında hazırlaĢa bilersen. Söz düĢmüĢken, Ģkafda seninçün
çoxlu yeni paltar var. ÇaĢıb korlama.
О, gözlerini qıyır, müqavimet gözleyir. Sonra menden cavab
almadan kabinete keçir.
Korlamaq? Men? Sizinle, Elli Çalar? G..ümden hele bezmemiĢem.
Bar ketilinde oturaraq onun dediyini hezm etmeye çalıĢıram.
Kristian menimçün pal-paltar alıb. Gözlerimi süzdürürem: bilirem ki,
meni görmür. MaĢın, telefon, noutbuk... növbede menzildir ve men axırda
onun meĢuqesine çevrilecem.
600
www.vivo-book.com
YavaĢ! TehtelĢüurum ağzını eyir. Onun üz-gözünü büzmesine
ehemiyyet vermirem, ayağa durur ve öz otağıma keçirem. Otağıma? Axı o,
menimle bir yataqda yatmağa razı oldu. Kristian heç kimi öz mekanına
buraxmağa alıĢmayıb. Amma men de alıĢmamıĢam. En azı, hardasa
daldalanmağa yerimin olması ile özüme teselli verirem.
Qapıya qıfıl salınıb, amma açar yoxdur. Maraqlıdır, ehtiyat açarı
missis Consdadır? SoruĢmaq gerekdir. ġkafın qapısını açır ve tez de
bağlayıram. Pis deyil ha! O ki var pul xercleyib! Keyti seliqeyle düzülmüĢ
asılqanları ile birge xatırlayıram ve qeti Ģekilde bilirem ki, geyib-baxmaya
ehtiyac olmayacaq – bütün libaslar düz ölçüme uyğundur. Amma bu haqda
düĢünmeye vaxtım yoxdur, men ağrı... ya da hezz (ümid edirem) otağında
diz üste dayanmalıyam.
Diz üste dayanmıĢam... eynimde yalnız tuman var, üreyim yere
düĢüb. Ġlahi, doğrudanmı onun gözü doymur? Kristian doyumsuzdur, belke
bütün kiĢiler eyni cürdür?

<< 1 ... 286 287 [288] 289 290 ... 313 >>