deyil ve eger bugünkü kimi menimle
davranmana icaze versem, lenete gelim. Özünse etiraf eledin ki bu, seninçün
zeruridir.
Kristian yeniden gözlerini qapadır, üzünde sayagelmez hissler
oynaĢır. Gözlerini açdıqda içinde meyusluq ve boĢluq görünür. Yo-ox!
– Sen haqlısan, seni buraxmalıyam. Sene layiq deyilem.
638
www.vivo-book.com
Bedenimin bütün tükleri biz-biz durur, yer ayaqlarım altından qaçır.
Yerinde esneyen boĢluq qalır.
– Getmek istemirem, – pıçıldayıram. Lenet Ģeytana. Öde, ya da oyna.
Gözlerim yeniden yaĢla dolur.
– Men de getmeyini istemirem, – xırıltıyla deyir Kristian, böyük
barmağıyla yanağımdakı damlanı silerek. – Seni gördüyüm günden sanki
yeniden doğulmuĢam. – Barmağı alt dodağımda geziĢir.
– Men de... seni sevirem, Kristian Qrey.
Onun gözleri yeniden geniĢlenir, amma indi onlarda dehĢet donubqalıb.
– Yox, – nefesini buraxır, sanki öz etirafımla ruhunu çıxarmıĢam.
О-oh, birce bu olmasın!
– Meni seve bilmezsen, Аnа… Bu düzgün deyil.
– Düzgün deyil? Niye?
– Bir özüne bax! Meger seni xoĢbext ede bileceyemmi? – Kristian
qezebini söndürür.
– Artıq mene xoĢbextliyi vermisen, – qaĢqabağımı tökürem.
– Ġnd, elediyimle yox, elemek istediyimle deyil.
Lenet Ģeytana. Demeli, heqiqet budur. Uyumsuzluq – fikir
ayrılığımızın sebebi budur. Onun kölesi olmuĢ bütün bedbext qızları
xatırlayıram.
639
www.vivo-book.com
– Bunu heç zaman adlaya bilmerik? – qorxudan büzüĢerek
pıçıldayıram.
Kristian kederle baĢını yelleyir.
– He, onda getsem yaxĢıdır. – Üzümü qırıĢdıraraq çarpayıda
otururam.
– Yox, getme, – Kristian periĢanlıqla yalvarır.
– Qalmağın menası yoxdur.
Qefilden ölümcül yorğunluğa belenir ve yalnız birce Ģey isteyirem:
tez-telesik getmek. Yataqdan qalxıram.
– Geyinmeliyem ve tek qalmaq isteyirem, – ifadesiz terzde deyirem
ve çıxıram, Kristian tenhalıqda qalır.
AĢağı düĢürem. Qonaq otağına göz gezdirir, xatırlayıram ki, cemi bir
neçe saat evvel Kristian royal çalırdı, baĢımsa onun çiynine dayaqlanmıĢdı.
O vaxtdan neler

<< 1 ... 307 308 [309] 310 311 ... 313 >>