sonra Sietlde.
– Hansı neĢriyyata?
– Her ikisine!
– Axı men deyirdim ki, universitet tehsilli insanlara her yerde
ehtiyac var.
Keyt, elbette, artıq ―Sietl tayms‖a stajor kimi iĢe düzelib. Onun
atasının tanıĢlarının sayı-hesabı yoxdur.
– Bes Eliot köçle bağlı ne düĢünür? – soruĢuram.
Keyt metbexe gedir. AxĢamdan beri ilk defe o, hüznlü görünür.
– О, her Ģeyi baĢa düĢür. Bir terefden köçmek istemirem, ele
isteyirem ki, özümü bir-iki güne verim. Anam da çox tekid edir, о fikirleĢir
ki, Ġtan ve men iĢe baĢlamazdan önce bu, sonuncu ailevi istirahetimizdir.
181
www.vivo-book.com
Men heç vaxt xaricde olmamıĢam. Keyt, valideynleri ve qardaĢı Ġtan
iki hefteliye Barbadosa gedirler. Yeni menzilde Keytsiz seliqe-sehman
yaratmalı olacam. Bu, çox qeribedir. Ġtan universiteti keçen il bitirib ve
bütün dünyanı gezib-dolaĢıb. Maraqlıdır, onlar gedene qeder onunla görüĢe
bileceyemmi? O, çox yaxĢı oğlandır.
Telefon zeng çalır – meni düĢüncelerden ayıraraq.
– Bu Xosedir.
Köks ötürürem. BaĢqa çare yoxdur, onunla danıĢmaq gerekdir.
– Salam.
– Аna, qayıtmısan! – Хоse açıq-aĢkar sevinir.
– Elbette, – sesimden kinaye süzülür, göz qapaqlarımı endirirem.
О, bir neçe saniye susur.
– GörüĢe bilerikmi? Men öten cümeye göre üzr dilemek isteyirem.
Men serxoĢ idim… sense… Аna, xahiĢ edirem, bağıĢla meni.
– Elbette ki, seni bağıĢlayıram. Amma bir daha bele etme.
Bilirsenmi, men sene dost kimi yanaĢıram.
О, ağır-ağır, kederle ah çekir.
– Bilirem. Men yalnız ümid edirem ki, seni öpsem, her Ģey
deyiĢecek.
– Хоse, men seni sevirem, sen menimçün çox mehrem adamsan.
Mene heç vaxt olmayan qardaĢım kimisen.
– Ġndi onunlasan? – sesinin ahenginde nifret duyuram.
– Men özüm özümleyem.
– Amma geceni onunla keçirmisen.
– Ne ferqi var ki?
– Pula göre?
– Xose! Ne cesaretle! – onun heyasızlığından heyretlenerek, demek
olar ki, bağırıram.
– Аna… – О sızlayır ve üzr isteyir. Amma indi onun sefeh
qısqanclığı vecime de deyil. Bilirem ki, heyifsilenir, amma sebir kasam

<< 1 ... 31 32 [33] 34 35 ... 313 >>